چند روزى بيش درنگ نكردم خدا روزى بمن بخشيد كه از آن قرضم را پرداختم و امر زندگى زن و بچه‌ام را اصلاح كردم و ستايش سزاوار پروردگار است .
باب سى و ششم در فضيلت سپاسگزارى خداى تعالى است خداى تعالى ميفرمايد : « * ( وَاشْكُرُوا لِي وَلا تَكْفُرُونِ ) * » [1] و سپاسگزارى كنيد مرا و ناسپاسى مكنيد و نيز خداى سبحان فرموده « * ( لَئِنْ شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ ) * » [2] اگر سپاسگزارى كنيد نعمتم را براى شما فراوان كنم و فرموده : « * ( وَمَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِه وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِيٌّ حَمِيدٌ ) * » [3] و آن كس كه سپاسگزارى كند جز اين نيست كه بر خود سپاسگزارى ميكند و آن كس كه ناسپاس باشد .
پس همانا خدا بىنياز است و ستوده . ازين كفران در آيه اراده مىشود انكار كردن نعمت خدا ، و حقيقت شكر و سپاسگزارى اين است كه بنده اقرار به نعمت دهنده ى نعمت كند و روايت شده خدا بحضرت داود پيغمبر وحى فرستاد كه سپاسگزارى كن مرا بطورى كه حق نعمت مرا ادا كنى .
سپس داود عرضكرد : خدايا چگونه ترا سپاسگزارى كنم كه حق سپاسگزارى تو ادا شود در صورتى كه خود آن سپاسگزارى نعمتى از نعمتهاى تو است كه باز احتياج به سپاسگزارى دارد ؟ خطاب رسيد : بهمين كلامت حق سپاسگزارى مرا ادا كردى . زيرا

[1] بقره 152
[2] ابراهيم 7
[3] لقمان 11

293