بسوى عدم صحّت و قابليّت و لياقت غير امام اماميّه از براى امامت زمين و زمان [ دارد ] خصوصا به قرينه اضافه بزمانه خارج مىشود امامت قرآن در هر زمان كه تأويل عامّه است و منها قوله تعالى * ( إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ ) * و * ( إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ ) * و * ( إِنَّ الله لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِه ) * [1] الايات .
نظر به اين كه هر فرقه از فرق مختلفه هالكه از بدء آدم إلى خاتم صلى الله عليه و آله و سلَّم دعوى شرك و مشرك در توحيد يا ساير صفات كماليّه ورزيده به هر تعبير و لفظ مختلف كه در معنى متّحد و راجع به شرك واحد الكفر كلَّه ملَّة واحدة مثل تعبير ابليس عليه اللَّعنة از آن شرك « به أنا خير و فرعون به أنا ربّكم و نمرود به أنا احيى و أميت » [2] و نصارى به اقانيم ثلاثه « و * ( الْمَسِيحُ ابْنُ الله ) * » و

[1] توبه 28 ، لقمان 13 ، نساء 48
[2] قال انا خير منه خلقتنى من نار و خلقته من طين ص 76 شيطان گفت من از او برترم مرا از آتش ( نورانى ) و او را از خاك ( تيره ) خلق كرده اى فقال ( انا ربّكم الاعلى ) نازعات 24 گفت منم خداى بزرگ شما ( اذ قال ابراهيم ربّى الَّذى يحيى و يميت قال انا احيى و أميت ) بقره 258 چون ابراهيم گفت خداى من آن است كه زنده مىكند و مىميراند ( نمرود ) گفت من هم زنده مىكنم و مىميرانم .

167