ادلَّه اى است كه در امامت جناب امير المؤمنين ذكر شد از قاعدهء عصمت و افضليّت و نصّ بر امامت و صدور معجزات ، بدان كه فضايل و كمالات ائمّه از حدّ و حصر افزون است بلكه ايشان معدن و اصل هر كمالى و فضلى مىباشند و ساير كمالات كه در ديگران است كالعدم است و قطره مىباشد از بحر فضائل و كمالات ايشان هم چنان كه مسلَّم ما بين شيعه است بلكه اعتقاد ما اين است كه افضل از جميع ملائكه مقرّبين و انبياء سابقينند و بالجمله اعتقاد ما اين است كه ايشان فوق مرتبه مخلوق و دون مرتبه خالقند و بعضى در حقّ ائمّه غلوّ كرده‌اند و قائل به خدايى جناب امير المؤمنين عليه السّلام يا بعضى ديگران از ايشان شده‌اند و اين محض كفر و زندقه است و بعضى ديگر امر خلق و رزق و حيات را مفوّض به

158