« من كنت مولاه فهذا علىّ مولاه » يعنى هر كس من سيّد و مولاى اويم على مولاى اوست و از جمله است حديث ثقلين [1] متواتر بين فريقين كه در حين
[1] حديث ثقلين : اين حديث نيز از احاديث مشهور بين فريقين است و قابل قبول براى همه كه رسول خدا بارها در اواخر عمر گرانبهاى خويش فرمود « انّي تارك فيكم الثّقلين كتاب الله و عترتى اهل بيتى ما ان تمسّكتم بهما لن تضلَّوا ابدا و إنّهما لن يفترقا حتّى يردا علىّ الحوض » . من شما را ترك مىگويم در حالى كه دو ميراث گرانبها در ميان شما مىگذارم كتاب خدا و عترتم ( اهل بيتم ) كه شما تا به اين دو چنگ زنيد هر گز گمراه نشويد و آن دو هيچ گاه از يكديگر جدا نمىشوند تا در قيامت به من برسند . « يكى از محقّقين شيعه به نام مير حامد حسين در كتاب عقبات الأنوار اين حديث را از حدود 200 نفر از علماى اهل تسنّن نقل كرده و چندى پيش دار التقريب بين المذاهب الاسلاميّه رساله اى پيرامون متن و سند اين حديث منتشر نمود . » ( معارف اسلامى انتشارات سمت ص 218 - براى اطلاع بيشتر رجوع كنيد به نهج الحقّ و كشف الصدق علامه حلَّى - منشورات دار الهجره ايران - قم ص 225 و خاندان وحى در احاديث اهل سنّت نوشته دكتر عبد المعطى امين قلعجى ترجمه صادق آيينه وند انتشارات امير كبير ص 12 - 13 ) هم طراز قرار دادن عترت با قرآن دليل بر عصمت عترت است زيرا قرآن از هر گونه خطا و اشتباهى مصون است پس عترت كه هم عدل اوست از هر گونه خطا و اشتباهى مصون است و عصمت نيز همين است .