و اتيان [1] خلق به اصلح بر خدا واجب است چنانچه مشخّص شد و ايضا بر رعيّت خطا جايز است پس ممكن است كه كسى را كه تعيين كنند از براى امام قابل نباشد و مع ذلك چگونه بر رعيّت لازم مىشود تعيين امام و چگونه بعد از تعيين آن شخص واجب الاطاعه مىشود .
و از جمله ادلَّه نقليه آيه [2] شريفه است كه مىفرمايد * ( وَقالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا الْقُرْآنُ عَلى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا

[1] اتيان روى آوردن .
[2] حضرت ايشان پس از ذكر دلائل عقلى به بررسى ادلَّه نقلى مبادرت نموده و آياتى چند از جمله آيات 32 - 30 سوره زخرف كه از اظهار نظر مشركين پيرامون نفى پيامبرى حضرت ختمى مرتبت صحبت به ميان مىآورد و پاسخ خداى تعالى به مشركين به عنوان اثبات انتصابى بودن امامت مطرح مىفرمايد . و در پايان دلائل نقلى به آيه 68 سوره قصص اشاره مىنمايد كه محدّث قمى براى انتصابى بودن امام از ناحيه خداوند در تفسير خويش بحث كرده است . ( سيّد محمّد حسين طباطبايى الميزان ترجمه سيّد محمد باقر موسوى همدانى ج 31 ص 117 به نقل از تفسير قمى ) صاحب فروغ هدايت از غاية المرام از حافظ محمّد مؤمن شيرازى از يكى از بزرگان اهل سنت از قول انس بن مالك روايت مىكند كه گفت از پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم تفسير آيه را پرسيدم فرمود خداوند آدم را از گل خلق كرد و مرا و اهل بيتم از ميان تمام مردم برگزيد سپس مرا پيغمبر گردانيد و على بن ابى طالب عليه السّلام جانشين من نمود . سپس فرمود ( ما كان لهم الخيره ) يعنى انتخاب سفراى خود را واگذار به بندگان ننمودم بلكه خودم انتخاب كردم . از اين رو من و اهل بيت من برگزيده خدا و انتخاب شده او در ميان بندگانش هستيم . ( سيّد على بهبهانى فروغ هدايت ترجمه على دوانى - چاپ دوّم تهران كتابخانه صدر 1349 ص 180

137