امر دين و دنيا از جانب حق تعالى پس تفاوت و فرقى نيست ميان پيغمبر و امام در مرتبه و رتبه و منزلت بلى تفاوت و فرق ايشان در ترتيب و ترتّب و شرافت است نه رتبه و مرتبه و منزلت .
مذهب شيعه آن است كه بر خدا لازم است نصب امام هم چنان كه لازم است [1] نصب نبى و مذهب سنّيان آن است كه بر خدا لازم نيست نصب امام بلكه

[1] بطور كلى بعثت نبى و انتصاب امام از ضروريات حيات بشرى است و چون * ( « الله أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَه » ) * انعام - 124 ضرورت اين دو به خدا برمىگردد . از سوى ديگر هدف از آفرينش موجودات از جمله انسانها رساندن آنان به كمال نهايى خويش است و تحقق اين كمال متوقف بر وجود تعليمات صحيح ، مربّى نمونه و قوانين سعادت بخش مىباشد كه اين سه با بعثت انبياء به منصه ظهور مىرسد پس لازمه رسيدن انسان به كمال حقيقى مسأله بعثت است . طبعا چون امامت استمرار نبوت است لازمه تداوم خط انبياء وجود اولياء مىباشد . قرآن ضرورت برانگيختگى پيامبران را عدم كفايت حس و عقل در هدايت انسانها مىداند و مىفرمايد * ( « رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى الله حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكانَ الله عَزِيزاً حَكِيماً ) * ( نساء 165 ) فرستاد رسولانى را كه بشارت دهنده و ترساننده بودند تا مردم پس از رسولان بر خدا حجّت و عذر و بهانه اى نداشته باشند . » از سوى ديگر در مورد امام روايت داريم كه « انّ الحجّة لا تقوم لله على خلقه الَّا بإمام حتّى يعرف » حجّت بر مردم استوار نمىماند مگر به وسيله امام آنگاه كه شناخته شود . پس رسول و امام حجت خدايند و بدون آنها پاداش و كيفر غير حكيمانه است در نتيجه آفرينش بىهدف و زندگى عبث خواهد بود . و چون مىدانيم كه نظام آفرينش نظام حكيمانه اى است و در جهان هيچ چيز بىهدف خلق نشده براى هدايت بشر و رسيدن او به كمال واقعى خويش بر اساس حكمت الهى ، ضرورت دارد كه پيامبر مبعوث و امام منصوب شود .

134