از خطا و سهو و نسيان پس شرط است در رسول اين كه معصوم باشد از خطا چه در شرعيّات و احكام و چه در عقليّات و چه در عاديّات و بايد در نماز [1] شك نكند و اشتباه از او صادر نشود به جهت آن كه قول و فعل رسول حجّت و صدق مىباشد و تأسّى بر رسول واجب است و اطاعت او بر كافّهء رعيّت متحتّم

[1] در اين كه پيامبر و امام در نماز دچار شك نمىشود نظر غالب متكلَّمين شيعه است امّا شيخ صدوق با نظر غالب مخالف است و شيخ مفيد با لحنى خاص نظر صدوق را مردود مىداند علَّامه حلَّى سهو در نماز را براى پيامبر جايز ندانسته و آن را زشتترين و سبكترين مطلب مىداند كه به پيامبر نسبت مىدهند . حقيقت هم همين است كه سهو در نماز هم نبايد داشته باشد زيرا همين مسأله باعث سلب اعتماد مىگردد . ر - ك به انديشه‌هاى كلامى شيخ مفيد مارتين مكدرموت ترجمه آرام ص 2 - 473 و نهج الحقّ و كشف الصّدق علَّامه حلَّى ص 6 - 147

120