خداى تعالى حضرت ابراهيم عليه السّلام را به مقام خلَّت و حضرت موسى عليه السّلام را براى مناجات با خود ، مفتخر گردانيد و مرا حبيب خود قرار داد و در اين رابطه فرمود :
سوگند به عزّت و جلالم ! حبيبم را ، بر خليل و نجى خودم ، برترى مىدهم .
اين حديث را « بيهقى » در ضمن گفتگوئى از شعبه‌ها و مراتب ايمان ، از « ابو هريره » روايت كرده است .
[ مسند احمد حنبل 1 / 395 ] به سند خود ، از « معمر » در ذيل آيهء شريفه * ( وَاتَّخَذَ الله إِبْراهِيمَ خَلِيلًا ) * نقل كرده است ، « عبد الملك بن عمير » از « خالد بن ربعى » او هم ، از « ابن مسعود » روايت كرده است كه خداى تعالى در اين آيهء شريفه مىفرمايد : خداست كه صاحب شما را به مقام خلَّت برگزيده است . و مراد از « صاحب » ، حضرت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله است .
[ تاريخ بغداد 12 / 301 ] به سند خود ، از « عبد الله » نقل كرده است كه به راستى ، خداى تعالى ، حضرت ابراهيم عليه السّلام را به مقام خلَّت برگزيد و صاحب شما را خليل خود ، قرار داد . و حضرت محمد صلَّى اللَّه عليه و آله در روز قيامت ، بزرگ فرزند آدم است سپس اين آيه را تلاوت كرد : * ( عَسى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُوداً ) * ؛ اميد است كه پروردگارت ، تو را به مقام محمود نايل گرداند .
[ كنز العمال 6 / 114 ] از قول رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله نقل كرده است كه خداى تعالى ، مرا خليل خود قرار داد .
اين حديث را « حاكم » در كتاب « المستدرك » ، از « جندب » روايت كرده است .
[ همان كتاب 6 / 114 ] چنين آورده است ، هنگاميكه حضرت آدم عليه السّلام مرتكب « ترك اولى » شد و از عمل خويش پشيمان گشت ، در مقام تضرّع ، گفت :
پروردگارا ! از تو مىخواهم ، بحق محمد صلَّى اللَّه عليه و آله ، مرا بيامرزى ! خداى تعالى از وى پرسيد : چگونه محمد را شناختى ، حال آنكه هنوز او را نيافريده‌ام ؟ در پاسخ به

78