عرض رسانيد : هنگاميكه مرا به دست خود آفريدى و از روح خودت ، در من دميدى ، سر بالا بردم و بر قائمه‌هاى عرش ، اين جمله را مشاهده كردم : « لا اله الَّا اللَّه ، محمّد رسول اللَّه » دانستم به غير از محبوبترين آفريدگانت ، ديگرى را در رديف نام خودت ، متذكر نمىشوى ! خداى تعالى در پاسخ وى فرمود : راست گفتى ، اى آدم ! او ، محبوبترين آفريدگان من است . و هر گاه مرا به حق او بخوانى ، گناهان تو را مىآمرزم . و هر گاه وجود محمّد صلَّى اللَّه عليه و آله ، منظور من نبود ، تو را نمىآفريدم ! اين حديث را « ابو داود طيالسى » ، « سعيد بن منصور » ، « ابو نعيم » ، « حاكم » ، « بيهقى » و « ابن عساكر » از « ابن عمر » روايت كرده‌اند .
[ فيض القدير 4 / 107 ] در متن حديث مزبور چنين آورده است كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : فرشته‌اى بر من نازل شد و گفت : همواره از كردگار توانا درخواست داشتم تا مرا به ملاقات شما ، مفتخر سازد . اينك ، همان هنگام فرا رسيده است ( به روايت ديگر ، به من اجازه داد تا حضور مبارك شرفياب شوم ) به شما مژده مىدهم كه در پيشگاه خدا ، گرامىتر از شما ، آفريده نشده است .
اين حديث را « ابن عساكر » نقل كرده است .
[ سنن دارمى 1 / 26 ] به سند خود ، از « انس » نقل كرده است كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : در روز رستاخيز ، نخستين كسى هستم كه از قبر ظاهر مىشوم و نخستين كسى هستم كه پيشوائى اهل محشر را به عهده دارم و هنگامى كه مردم محشر ساكت شوند ، براى آنها به ايراد خطابه مىپردازم . و هر گاه بر اثر گناهانى كه انجام داده‌اند در زندان قيامت گرفتار گردند ، به شفاعت آنان اقدام مىكنم و هر گاه از خود و اعمالشان نااميد گردند ، آنان را به رحمت خدا ، مژده مىدهم . كليدهاى روز رستاخيز ، در اختيار من است . در آن روز ، در پيشگاه خداى تعالى ، از همهء آفريدگان ، برتر و والامقامترم . در آن روز ، هزار تن خدمتكار سپيد اندام كه

79