و اهل بيت عليهم السّلام است و اين بدان جهت است كه خداى تعالى به پيغمبرش دستور داد خطاب به مردم بگويد : من در برابر رسالتى كه از سوى حق تعالى براى شما داشتم ، درخواست هيچگونه مزد ظاهرى ، از شما ندارم و اگر درخواست پاداشى داشته باشم در رابطه مودّت و علاقه‌مندى به نزديكانم مىباشد . و سرانجام معناى آيهء مورد بحث به اينجا مىرسد كه از مردم در روز رستاخيز سؤال مىشود كه آيا خاندان نزديك پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله را آنچنانكه سفارش پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله و شايسته مقام آنان بود ، دوست داشته‌اند يا حقشان را ضايع كرده‌اند ؟ بنابر اين ، مطالبهء حق تعالى از مردم و مسئوليت آنان ، در محور دوستى ايشان و شكنجه خداى بزرگ هم در رابطه با تضييع حقوق آنهاست .
آيه يازدهم * ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِه فَسَوْفَ يَأْتِي الله بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَه أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ ، يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ الله وَلا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ، ذلِكَ فَضْلُ الله يُؤْتِيه مَنْ يَشاءُ وَالله واسِعٌ عَلِيمٌ ) * اى مؤمنان ! آگاه باشيد هر كه از شما از دين خود دست بكشد و مرتد شود ، بزودى خداوند متعال گروهى را كه دوست دارد و آنها نيز خدا را دوست دارند و نسبت به مؤمنان فروتن و به كافران سرافراز و معتقدند ( مانند على عليه السّلام و پيروانش ) به نصرت اسلام برمىانگيزد كه در راه خدا جهاد كنند و در راه دين ، از ملامت و نكوهش احدى باك ندارند . اينست فضل خدا ، هر كه را خواهد عطاء فرمايد و خدا رحمت گسترده و نامنتهاست ، و به احوال همه كسانى كه استحقاق آنرا دارند ، داناست .
( سوره مائده ، آيه 54 ) [1]

[1] ذلَّت به كسر ذال بمعناى سهل انگارى و آسان گرفتن است و ذلت به ضم ذال بمعناى خوارى و بىاعتبارى است و عزّت بمعناى سختگيرى است . ( مترجم )

462