و گفته است : « عبد الرزّاق » ، « ابن ابى شيبه » ، « ابن جرير » ، « ابن منذر » ، « ابن ابى حاتم » و « ابو الشيخ » از « شعبى » روايت كرده‌اند كه آيه مورد بحث دربارهء حضرت على عليه السّلام و « عباس » كه بر يكديگر مفاخرت مىكردند ، نازل شده است .
و باز گفته است : « ابن مردويه » از « شعبى » روايت كرده فيمابين حضرت على عليه السّلام و « عباس » ، منازعه‌اى رخ داد ، « عباس » خطاب به حضرت على عليه السّلام عرض كرد : من عموى پيغمبرم و تو پسر عموى آن حضرت صلَّى اللَّه عليه و آله ، سقايت حاجيان و نگهدارى مسجد الحرام هم بعهده من است . براى اثبات حقانيت حضرت على عليه السّلام ، آيه مورد بحث نازل شد . و باز گويد : « عبد الرزاق » از « حسن » روايت كرده است كه آيه مورد بحث دربارهء گفتگوئى كه ميان حضرت على عليه السّلام ، « عباس » ، « عثمان » و « شيبه » كه دم از مفاخرت مىزدند ، نازل شده است .
آيه دهم * ( وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ ) * بخاطر مسئوليتى كه دارند آنها را در موقف حساب ، متوقف سازيد .
( سوره صافات ، آيه 24 ) [ الصواعق المحرقة ص 89 ] گفته است : آيه چهارمى كه در فضيلت و شخصيت حضرت على عليه السّلام نازل شده است آيه * ( وَقِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ ) * است . در اين رابطه « ديلمى » از « ابو سعيد خدرى » روايت كرده است كه رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله اين آيه را چنين توضيح داد : آنان را از حركت باز بداريد و متوقف سازيد ؛ زيرا آنان مسئولند تا از ولايت على عليه السّلام پاسخ بدهند كه آيا پذيراى ولايت او بوده‌اند يا نه ؟ آرى توجيه مزبور ، ناظر به گفته « واحدى » است كه در ذيل آيه مورد بحث اظهار داشته كه مسئوليت فرداى قيامت امت اسلام ، از ولايت على

461