[ فخر رازى در تفسير كبير ] در ذيل تفسير آيهء مورد بحث كه در سورهء مائده آمده است ، اظهار مىدارد : گروهى از مفسّران معتقدند كه آيهء مزبور در شأن حضرت على عليه السّلام نازل شده است و براى اثبات اين قول ، ميتوان از دو دليل استفاده كرد : يكى آنكه حضرت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله پيش از آنكه در روز خيبر پرچم اسلام را در اختيار مردى درآورد ، خطاب به مردم گفت : فردا پرچم اسلام را در اختيار مردى در مىآورم كه خدا و رسول را دوست مىدارد و خدا و رسول هم او را دوست مىدارند . و اين ويژگى ناظر به همان صفتى است كه در آيه مورد بحث آمده است . دليل دوم اينكه خداى تعالى در آيهء بعد از اين فرموده است : * ( إِنَّما وَلِيُّكُمُ الله وَرَسُولُه وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَهُمْ راكِعُونَ ) * ؛ به راستى ولىّ و صاحب تصرف شما خدا و رسول او و كسانى هستند كه نماز را به پاى مىدارند و در حاليكه در ركوعاند ، به بينوايان كمك مىكنند .
بديهى است اين آيه در شأن حضرت على عليه السّلام نازل شده است [1] و اگر اين آيه در شأن آن حضرت نازل شده باشد ، به طريق أولى آيهء مورد بحث هم در شأن آن حضرت نازل شده است .
آيه دوازدهم * ( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا الله وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ ) * اى مؤمنان ! از مخالفت كردن با فرمان الهى بپرهيزيد و با راستگويان همراه باشيد

[1] در [ مجمع البيان 3 / 21 ] مىنويسد : درست نيست شخصى در مقام ايراد بگويد : « الذين آمنوا » جمع است و اطلاق به يك شخص نمىشود و گروهى مصداق اين معنى ميباشند و شخص على عليه السّلام كه شخص واحدى است مصداق منحصر اين آيه نمىباشد ! در پاسخ مىگوئيم معمول لغويها اينست كه گاهى براى احترام افراد از شخص واحد ، تعبير به جمع مىكنند و اين تعبير به اندازه‌اى است كه نيازى به استدلال ندارد . ( مترجم )

463