موقعيت مرا در گراميداشت و حفاظت از نزديكانم ، رعايت نمائيد و آنها را دوست بداريد . باز گفته است : « سعيد بن منصور » از « سعيد بن جبير » روايت كرده است كه مراد از قربى در آيه مودّت ، نزديكان پيغمبرند .
[ مستدرك الصحيحين 3 / 172 ] به سند خود ، از حضرت على بن الحسين عليهما السّلام روايت كرده است ، هنگامى كه حضرت على عليه السّلام به شهادت رسيد ، امام حسن مجتبى عليه السّلام خطابه‌اى ايراد كرد . پس از حمد و ستايش از خداى تعالى - تا آنجا حديث را ادامه داده كه - امام حسن عليه السّلام خطاب به مردم فرمود : اى مردم ! آنكه مرا مىشناسد ، مىشناسد و آنكه مرا نمىشناسد ، بداند من ، فرزند على و فرزند پيغمبرم . من پسر آنكسى هستم كه مردم را به رحمت خدا ، مژده داد و از شكنجه خدا بيمناك فرمود . من فرزند كسى هستم كه مردم را به فرمان خدا فرا خواند . من فرزند چراغ نورانى راه خدايم . من از خاندانى هستم كه « جبرئيل » بسوى ما نازل مىشد و از سوى ما ، به سوى خدا ، صعود مىكرد . من از خاندانى هستم كه خداى تعالى دوستى آنان را بر مسلمانان واجب گردانيد . من از خاندانى هستم كه خداى تعالى دوستى آنان را بر مسلمانان واجب گردانيد و خطاب به پيغمبرش فرمود : * ( قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْه أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى ) * و فرمود :
* ( وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَه فِيها حُسْناً ) * مراد از « اقتراف حسنه » ( بدست آوردن حسنه ) ، دوستى ما خانواده است كه اگر كسى دست بدامن محبت ما دراز كند ، خداى تعالى به بهره‌ورى بيشتر او مىپردازد و او را از هر چيزى كه پسنديده است ، برخوردار مىگرداند .
مؤلف گويد : « محبّ طبرى » اين حديث را در [ ذخائر ص 138 ] متذكر شده است و اشاره كرده : حديث مزبور از « زيد بن حسن » نقل شده است و « دولابى » هم به ياد آورى از آن پرداخته است . « هيثمى » هم ، حديث مزبور را در [ مجمع 9 / 146 ] نقل كرده است و افزوده است : حديث مزبور از « ابو الطفيل » نقل

431