عيسى عليه السّلام از سوى مادر به ابراهيم عليه السّلام مىپيوندد و اگر فرزند دخترى ، فرزند بشمار نيايد ، درست نيست كه عيسى عليه السّلام فرزند ابراهيم عليه السّلام باشد ! بار ديگر در ذيل آيهء * ( وَمِنْ ذُرِّيَّتِه داوُدَ وَسُلَيْمانَ ) * در سوره انعام ، اظهار مىكند آيه مزبور ، گواه بر اينست كه حسنين عليهما السّلام از ذريّه و بازماندگان پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله مىباشند ؛ بدليل آنكه خداى تعالى ، حضرت عيسى عليه السّلام را از ذريّه حضرت ابراهيم عليه السّلام بشمار آورده است با آنكه حضرت عيسى عليه السّلام از سوى مادر ، به حضرت ابراهيم عليه السّلام مىپيوندد .
بهمين نسبت ، حسنين عليهما السّلام از ذرّيه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله مىباشند . هر چند انتسابشان به حضرت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله از ناحيه مادر عاليمقامشان مىباشد .
و نيز اضافه كرده است كه بطورى كه اطلاع يافته‌ايم ، حضرت ابو جعفر باقر عليه السّلام در مجلس « حجّاج بن يوسف » ، از همين آيه استفاده كرد و حسنين - عليهما السلام - را ، فرزندان پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله معرّفى نمود .
« فخر رازى » در تفسير آيه شريفه * ( وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْماءَ كُلَّها ) * در سورهء بقره ، از « شعبى » نقل كرده است كه گفت : در دربار « حجّاج » حضور داشتم ، همزمان « يحيى بن يعمر » ، فقيه خراسان ، را با زنجير كه بر او بسته بودند ، از بلخ بحضور « حجّاج » آوردند . « حجّاج » خطاب به او ، گفت : تو آن كسى نيستى كه مىپندارى حسن و حسين ، از ذريّه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله هستند ؟ در پاسخ گفت : آرى ! « حجّاج » گفت : براى ادّعاى خويش ، دليل روشنى بايد اقامه كنى و در غير اينصورت ، اعضاى بدنت را قطعه قطعه خواهم كرد . گفت : اى حجّاج ! بديهى است براى ادّعاى خودم ، دليل روشنى از كتاب خدا خواهم آورد . راوى گفته است ، از اينكه « يحيى » ، با جمله « يا حجّاج » به وى خطاب كرد و چنان جرأتى را به خرج داد ، به شگفت آمدم . « حجّاج » به او گفت : براى اثبات ادعاى خودت از آيهء * ( نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَكُمْ ) * استفاده نخواهى كرد ، « يحيى » گفت : غير از آن آيه ، از آيه روشنترى از كتاب الهى استدلال مىكنم و آن آيه اينست : * ( وَنُوحاً هَدَيْنا مِنْ قَبْلُ

409