باب پنجاه و پنجم توكَّل پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله به خداى تعالى [ صحيح مسلم ] در كتاب « فضائل » در ضمن توكل رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله به حضرت پروردگار ، از « جابر بن عبد الله » روايت كرده است كه پيش از واقعهء « نجد » ، جنگى اتفاق افتاد و ما در حضور رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بوديم ، در اين هنگام رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله به بيابانى كه سراسر آن را درخت خاردار فرا گرفته بود ، وارد شد و در زير يكى از آن درختها قرار گرفت و شمشيرش را از كمر باز كرد و به يكى از شاخه‌هاى آن درخت آويخت و هر يك از همراهان به پيروى از آن حضرت ، در زير درختى به استراحت پرداختند . رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : آنگاه كه به استراحت پرداخته و بخواب رفتم ، مردى سر رسيد و شمشير مرا از درخت برداشت ، من در حالى از خواب بيدار شدم كه آن مرد با شمشير كشيده بالاى سرم ايستاده بود .
جز آن مرد و شمشير كشيده ، حالت ديگرى در خود احساس نكردم و بيمى از او ، در دل خود راه ندادم . آن مرد خطاب به من گفت : اينك در چنين حالى چه كسى مىتواند تو را از دست من رهائى بخشد ؟ در پاسخ گفتم : خدا ! بار ديگر سخن

251