خدا صلَّى اللَّه عليه و آله دارد ، جمع كرد ؛ به اين كيفيّت كه هر گاه رسول الله صلَّى اللَّه عليه و آله نماز را به جماعت مىگزارد ، تخفيف مىداده و هر گاه فرادى مىخوانده ، طولانى برگزار مىكرد .
[ همان كتاب 4 / 302 ] از « براء » نقل كرده است كه در يكى از شبها ، حضور رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بودم ، پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله در نماز عشاء ، سورهء « تين » را با لحن دلكشى مىخواند كه هيچ كس را مانند آن حضرت ، خوش لحنتر و دلكشتر ، نديده بودم .
[ كنز العمال 1 / 273 ] از حضرت على عليه السّلام روايت كرده است ، هنگامى كه سورهء * ( يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا ) * نازل شد رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله تمام آن شب را به عبادت پرداخت ، تا اينكه قدمهاى مباركش ورم كرد ؛ تا آنجا كه يك قدم بر مىداشت و قدم ديگرى را بجاى آن مىگذاشت . در اين رابطه ، « جبرئيل » نازل شد و اين آيه را براى آن حضرت تلاوت كرد * ( طه ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى ) * ؛ اى محمّد ! اى آن كسى كه زمين را در مىنوردى ( طىّ الارض هستى طه ) قرآن را بدان جهت بر تو نازل نكرده‌ايم كه تمام شب را به عبادت بسر آورى و بر اثر رنجى كه بر خود هموار مىكنى ، از راه رفتن باز مانى .
اين حديث را « ابن مردويه » نقل كرده است

245