« بقره » ، سورهء « نساء » و « آل عمران » پرداخت و به آيات عذاب كه رسيد ، توقف كرد .
بعد از آن به ركوع رفت و فرمود : « سبحان ربّى العظيم » و همان عبارات را گفت كه در حال قيام فرموده بود . بعد از آنكه سر از ركوع برداشت ، فرمود :
« سمع اللَّه لمن حمده ربّنا لك الحمد » و همان عبارات را به زبان آورد ، كه در حال قيام فرموده بود . سپس سر به سجده نهاد و گفت :
« سبحان ربّى الاعلى » و در تعقيب آن ، همان جملاتى را كه در حال قيام فرمود ، عرضه داشت . سپس سر از سجده برداشت و فرمود :
« ربّ اغفر لى » و همان كلمات را به زبان آورد . بار ديگر سجده كرد و فرمود :
« سبحان ربّى الاعلى » و همان كلمات را به زبان آورد . سپس سر از سجده برداشت . ركعت دوم را هم به همين كيفيت بجاى آورد . و نمازها را دو ركعت ، دو ركعت ، بجاى آورد و پيوسته در حال نماز بود ، تا « بلال » آمد و آن حضرت را براى رفتن به مسجد ، فرا خواند .
[ همان كتاب 3 / 101 ] از « انس » روايت كرده است كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله نمازها را مختصر و كامل انجام مىداد .
[ همان كتاب 3 / 173 ] از « انس بن مالك » روايت كرده است كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله نماز را از هر انسانى ، سبكتر و در عين حال ، با تمام شرايطش بجاى مىآورد .
[ همان كتاب 3 / 233 ] از « انس بن مالك » روايت كرده است كه پشت سر هيچ امام جماعتى نماز نگزاردم كه مانند رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ، نماز را خفيفتر و تمامتر ، بجاى آورد و هر گاه در حال نماز ، صداى گريه كودكى را مىشنيد ، نماز را مختصر انجام مىداد ؛ بيم آن داشت كه هر گاه نماز را آهسته بخواند ، مادر آن كودك ناراحت مىشود .
مؤلف گويد : با توجه به اين روايت ، مىتوان اخبارى را كه دلالت بر نماز طولانى آن حضرت دارد و اخبارى را كه دلالت بر تخفيف دادن نماز رسول

244