باب پنجاه و سوم گريستن پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله در نماز و هنگام تلاوت قرآن كريم [ صحيح ابو داود 5 / 91 ] از « مطرّف » او هم از پدرش ، روايت كرده است كه پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله را در حالى ملاقات كردم كه از سينهء مباركش فريادى از گريه ، مانند صداى آسياب به گوش مىرسيد . [ مسند احمد حنبل 1 / 274 ] از « ابن مسعود » روايت كرده است ، گفت : در يكى از روزها اين آيه * ( فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهِيداً ) * ؛ چگونه خواهد بود هر گاه از هر امّتى گواه حاضر كنيم و تو را گواه آنان قرار بدهيم . از سورهء نساء را ، بر آن حضرت تلاوت كردم ، ديدگان حضرتش از شنيدن اين آيه پر از اشك شد . [ همان كتاب 1 / 380 ] از « عبد الله » روايت كرده است كه در يكى از اوقات ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله خطاب به من گفت : براى من آياتى از قرآن تلاوت كن ! به عرض رساندم : آيا من بر شما آيات شريفه را تلاوت كنم ! حال آنكه قرآن بر شما نازل شده است ؟ فرمود : آرى ، دوست مىدارم تلاوت قرآن را از ديگرى بشنوم .