و عباى حضرت را به شدت كشيد . وقتى متوجه به گردن شريفش شدم ، اثر درشتى كنار برد ، در گردن آن حضرت ظاهر گرديده بود . باديه‌نشين خطاب به آن حضرت ، عرض كرد : به اصحابت دستور بده تا پولى كه از مال خدا ، در دست توست ، به من بدهند . رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله به وى توجه نموده و خنديد ، آنگاه دستور داد به او پولى بدهند .
[ همان كتاب ] در كتاب « هبه » در باب اندكى از هبه ، به سند خود ، از « ابو هريره » كه از رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله روايت كرده است كه فرمود : هر گاه مرا به تناول كردن پاچه گوسفند دعوت كنند ، آن دعوت را مىپذيرم و اگر پاچهء گوسفندى به من اهداء كنند ، آنرا قبول مىكنم .
[ همان كتاب ] در كتاب « آغاز آفرينش » در باب صفت رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله ، به سند خود ، از « ابو هريره » نقل كرده است كه هيچگاه اتفاق نيفتاد ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله از طعامى عيبجوئى نمايد ؛ در اين رابطه ، هر گاه حضرت به خوردن طعامى اشتها داشت ، آنرا تناول مىكرد و اگر اشتها نداشت ، از خوردن آن امتناع مىورزيد .
[ همان كتاب ] در كتاب « وصايا » در باب استخدام يتيم در سفر و حضر ، به سند خود ، از « انس » روايت كرده است ، هنگامى كه رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله وارد مدينه شد ، خدمتكارى نداشت . « ابو طلحه » دست مرا گرفت و بحضور رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله برد و خاطرنشان ساخت ، « انس » غلام باهوشى است و شايستهء خدمتكارى شماست ، از آن به بعد ، در سفر و حضر ، خدمتكار آن حضرت بودم . در اين مدت هيچگاه اتفاق نيفتاد ، كارى را انجام بدهم و حضرت بفرمايد ، چرا آن كار را انجام دادى و يا اگر كارى را انجام نداده باشم ، حضرت بفرمايد ، چرا آن كار را انجام ندادى .
[ همان كتاب ] در كتاب « ادب » در باب خوش اخلاقى و سخاوتمندى ، به سند خود ، از « انس » روايت كرده است كه مدت ده سال ، خدمتكار رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله

211