آورد ؟ در پاسخ گفت : در اين بيابان آبى وجود ندارد . گفتيم : فاصلهء ميان جايگاه تو تا آب چه مقدار است ؟ گفت : يك شبانه روز . گفتيم : همراه ما بيا تا بحضور رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله برسيم . گفت : رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله كيست ؟ ديگر وى را امان نداده و او را بحضور رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله برديم ، آنگاه كه حضور مبارك حضرت شرفياب شد ، آنچه را كه در پاسخ ما گفته بود ، به عرض رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله رسانيد و اضافه كرد كه اندوهناك است و بينوا . رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله دستور داد آن دو مشك را به زير آوردند و حضرت دستى به دهانه مشكها كشيد ، ناگهان آب فواره زنان از دهانه مشكها بيرون زد ! و چهل نفر تشنه كه همراه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بوديم ، سيراب گشتيم و مشكها و ظرفهاى خود را از آن آب ، پر ساختيم و چنان نبود كه آنها را بار ، بر شتر كنند و يا از زيادى آبى كه در درون مشكها بود ، براى شتران حمل آنها مشكل بود .
آنگاه ، پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله براى دلدارى دادن و كمك كردن به آن زن ، خطاب به همراهان فرمود : هر كس ، هر چه دارد - از نان و خرما - حاضر كند . سپس همگى آنچه را كه جمع شده بود ، به آن زن بخشيد ، و آن زن بينوا از حضور پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله مرخّص شد . هنگامى كه به قبيلهء خود وارد شد ، پيشآمدش را به اطلاع اهل قبيله رسانيد و گفت : شخصى را كه من ملاقات كردم يا از بزرگترين جادوگران است و يا به گمان مسلمانان ، پيغمبرى از پيغمبران است ! سرانجام ، خداى تعالى مردم آن قبيله را از نور هدايت خود بهره‌مند ساخت و بواسطه آن زن ، اهل قبيله همگى اسلام آوردند .
[ صحيح ترمذى 2 / 78 ] به سند خود ، از « ابو هريره » روايت كرده است ، گفت : « اهل صفّه » [1] مهمان مسلمين بودند و از خود مال و ثروت و اهل و عيالى

[1] « اهل صفّه » يعنى اصحاب سكّو ، اينان مسلمانان بينوا و غريبى بودند كه در مسجد سكونت داشتند تا آنكه به رسول خدا ( ص ) وحى شد ، مسجد جاى سكونت نيست ، اينها بايد در خارج مسجد منزل كنند . به دستور رسول خدا ( ص ) ، در جلوى مسجد سايبانى ساختند و آن مسلمانان فقير و غريب به آنجا منتقل شدند كه به اين ساكنين ، « اهل صفّه » اطلاق مىشد و ربطى به كلمه « صوفى » ندارد . ( ويراستار )

103