باب بيست و هفتم اعجاز پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله در تهيه آب [ صحيح بخارى ] در كتاب « آغاز آفرينش » در باب نشانه‌هاى نبوّت در اسلام ، به سند خود ، از « براء » نقل كرده است ، روز حديبيّه ، هزار و چهار صد تن بوديم - حديبيه نام چاهى است در نزديكى مكه - براى بهره‌گيرى از آب آن چاه ، همگى آب آنرا بيرون كشيديم . حتّى يك قطره هم در آن باقى نماند . و از آنجا كه كاملا رفع احتياج ما را نكرد ، پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله بر لبهء چاه نشست و آب طلبيد ، مقدارى از آن را مضمضه كرده و در ميان چاه ريخت ، طولى نكشيد ، آن چاه پر از آب شد ! چنان كه خود و مركبها را سيراب كرديم .
[ صحيح بخارى ] در همان باب ، به سند خود ، از « عمران بن حصين » نقل كرده است كه در مسيرى همراه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله بوديم - تا آنجا كه گويد - تشنگى طاقت فرسائى به ما روى آورد ، در حاليكه به مسير خود ادامه مىداديم ، به زنى برخورديم كه پاهاى خود را در ميان دو مشك آب - كه روى مركبش قرار داشت - آويخته بود ، از او پرسيدم : در اين بيابان ، از كجا مىتوان مقدارى آب بدست

102