بنى اميه باشد ، چه ساير اين طايفه هم از اين قبيل وسالك اين سبيل بودند ، و كفر وزندقه والحاد وفسق وفجور وجور و طغيان بتوارث از ابوسفيان ، و حكم در ايشان از پدر به پسر منتقل مىشد ، و اگر كسى به تواريخ و سير رجوع كند شكى در اينها نكند خصوصا تواريخ اهل سنت و جماعت كه شبهه تعصب در آنها نمىرود ، و مهما امكن درصدد اخفاى عيوب خلفاى خود هستند ، ولى باز به تأييد الهى و امداد سماوى جابجا و كتاب به كتاب حق بر زبان ايشان جارى مىشود ، و اعتراف به فضائل ائمه هدى و رذائل دشمنان خدا مىكنند ، چنانچه علماى شيعه عموما و فضلاء هند ايدهم الله خصوصا در استقصاء اين كلمات حظ موفور و سعى مشكور دارند ، و اين بنده با عدم فرصت وقلت بضاعت گاه گاه بر سبيل استطراف و استطراد برخى از آنها را در اين مختصر تضمين مىكنم ، و گوش زد سامعين مىنمايم .
و از محاسن كتب وبدايع رسايل منشورى است كه معتضد عباسي فرمان داد بنويسند در سنه دويست و هشتاد و چهار هجرى و بر منابر بخوانند ، و منع كرد سقايان را از ترحم بر معاويه كه مرسوم بود ، چنانچه از ( تاريخ محمد بن جرير الطبرى ) در شرح ( نهج حديدى ) مذكور است ، و آن منشور مشتمل است بر طائفه‌اى از اخبار وآثار در مساوى بني اميه عموما و خصوصا ، و اكثر اخبار مذكوره را حاوى است ، و ساير بدع وفتن ايشان را به نحو اشاره واجمال متضمن است ، و چون قول خليفه‌اى از خلفاى سنيان است البته اطاعت او واجب است كه در آنجا تحريض وتحريص بر لعن بني اميه و برائت از معاويه و احزاب او كرده است ، و چون عبارت آن منشور در غايت فصاحت واتقان وعربيت است اولى تر آنكه ما عين آن را در اين مختصر نقل كنيم و به ترجمه آن نپردازيم ، چه جمل مطالب او در مواضع متعدده اين كتاب مذكور

345