و تنعم كنند ، و در آخرت ضايع باشند ، صاحب مكرر و خديعتند ، در دنيا عطا مىشوند ، و در آخرت نصيبى ندارند .
وابن اثير در ( كامل ) [1] مىگويد كه اخبار در لعن او بسيار است ولى در سند او بحث است ، و بعد از تصحيح حاكم و روايت جمعى كه در كلام سيوطى شنيدى و نقل او خود بنفسه در ( اسد الغابه ) با شهادت بتعدد طرق ، مجالى براى مناقشه او نمىماند .
و از عجايبى كه هوش از سر مرد عاقل مىبرد اينست كه مثل مروان كه پيغمبر پدرش را طرد كرد ، و خود عمرى به عداوت اهل بيت رسالت گذراند ، وسب أمير المؤمنين و حسنين عليهم السلام را تجويز و تشييع مىكرد ، و بر منبر رسول هر روز جمعه در خطبه مواظبت داشت ، و پيغمبر او را لعن كرد و وزغ لقب داد و أمير المؤمنين عليه السلام فرمود دست او دست يهودى است ، و او طلحه را كه به اعتقاد اهل سنت صحابى و از عشره مبشره است تير زد و بكشت ، و روى با ابان بن عثمان كرد و گفت يكى از قتله پدرت را كشتم ، با اين همه عيوب و مساوى عادل مىدانند ، و از او اخذ حكم مىكنند و در ( صحيح بخارى ) و ( صحيح مسلم ) كه اصح كتب بعد از كتاب الله مىدانند از او حديث نقل مىكنند ، و در ( كشف الظنون ) است كه اجماع كردند بر عدالت جميع رجال صحيحين .
و از معروفات محدثين اهل سنت است من روى له الشيخان فقد جاز القنطرة از اين جهت ابن اثير در ( كامل ) استدلال بر عدالت مروان كرده بروايت ( بخارى ) و به اينكه حسنين عليهما السلام با او نماز مىكردند و اعاده نمىكردند ، يا للعجب بيشرمى به كجا رسيده كه گمان مىكنند حسنين عليهما السلام با مروان نماز مىكردند و اعاده نمىكردند ، و از اينجا اثبات عدالت مىخواهند كنند .

[1] كامل ابن اثير 4 / 193 ط بيروت .

327