و اين استدلال بر طريقه خودشان هم واهيست ، چه عدالت در امام جماعت در مذهب اهل سنت شرط نيست ، بلكه در ( شرح عقايد نسفيه ) نظير همين كار را شاهد گرفته ، و گفته دليل بر مدعى نماز كردن ائمه دين است با خلفا با ظهور جور ، و انتشار فجور از ايشان ، از اينجا معلوم مىشود كه اين طايفه كه از اهل بيت اعراض كردند بچه گونه از مردم متمسك شدند و از كه اخذ احكام كردند ، و حال صحاح ايشان هم معلوم شد كه رجال آنها مثل مروان وعبد الملك ومغيرة بن شعبة ومعاويه وعمرو بن عاص واتراب ايشان كه همه حرام زاده ، و همه بشهادت رسول خداى كافر و منافق و ملعون بودند ، چه ميزان همه اين امور علي عليه السلام است ، و از متواترات است كه پيغمبر فرمود " يا على لا يبغضك الا منافق ولا يحبك الا مؤمن " [1] . و عمده اين است كه ضعف دين و فساد مبناى ايشان را بتوفيق خداى تعالى از كتب خود ايشان ثابت مىكنيم و معنى " انهم لهم المنصورون ( 173 ) وان جندنا لهم الغالبون " ( 174 / 37 ) واضح ومبين و معلوم ومبرهن مىشود . والحمد لله على وضوح الحجة . فايدة مروان خود يقينا مشمول لعن در اين دعا هست ، و اولاد او نيز داخلند ، و وجوه اولاد او چهار نفرند : عبد الملك كه به او مكنى بود و خليفتى روى زمين يافت ، وعبد العزيز كه والى مصر شد ، و محمد كه ولايت جزيره يافت ، و بشر كه حكمران عراقين بود ، واكبش اربعه در كلام علي عليه السلام را ابن ابى الحديد اشاره به اينها گرفته ، واشهر واظهر آنست كه اشاره به اولاد عبد الملك باشد كه همه خليفه شدند ، و روزگار امت در عهد ايشان سياه و حالشان تباه شد ، كه وليد ، و سليمان ، و يزيد ،