وارضاه در ( كامل الزيارة ) سند به صادق آل محمد عليهم السلام مىرساند كه فرمود چون حسين كشته شد اهل ما شنيدند كه منادى ندا كرد : " اليوم نزل البلاء على هذه الامة " امروز بلا نازل شد بر اين امت ، و از اين پس فرحى نخواهند ديد تا قائم شما عليه السلام قيام كند ، وسينه‌هاى شما را شفاء دهد و دشمنان شما را بكشد ، و بواسطه خون ريخته شما خونها بريزد ، اهل بيت ما از اين ندا به فزع در آمدند ، و گفتند ناچار واقعه‌اى بايد دست داده باشد كه ما ندانيم ، بعد از چندى خبر شهادت حسين عليه السلام رسيد ، چون حساب كردند آن ندا در همان شبى بود كه حسين كشته شده بود در روز او [1] .
ب - در ( علل الشرايع ) از عبد الله بن الفضل روايت كرده كه به صادق آل محمد عليهم السلام گفتم يابن رسول الله چگونه روز عاشوراء روز مصيبت وغم وجزع وبكاء شد و روز وفات رسول خداى و فاطمه وامير المؤمنين وحسن عليهم السلام به اين مرتبه نشد ؟ فرمود همانا روز كشتن حسين مصيبت او اعظم ساير ايام است ، وجهة اين آن است كه اصحاب كساء كه اكرم خلق بودند پنج تن بودند ، و چون پيغمبر صلى الله عليه وآله رفت تسلى مردم به على وفاطمة وحسنين بود ، چون فاطمه عليها السلام رفت به امير المؤمنين وحسنين عليهم السلام ، و چون امير المؤمنين رفت به حسنين عليهما السلام و چون حسن عليه السلام رفت به حسين عليه السلام ، و چون حسين عليه السلام رفت يكتن از اصحاب كساء نماند كه تعزى وتسلى خلق به او باشد ، و رفتن او چون رفتن جميع آنها شد ، چنانچه بقايش چون بقاى جميع بود ، پس از اين جهت روز قتل حسين اعظم ايام شد از جهت مصيبت .
راوى مىگويد : گفتم يابن رسول الله چرا در علي بن الحسين عزاء وسلوه خلق نبود ، چنانچه در آباء كرام او بود ؟ فرمود : بلى على بن الحسين عليه السلام سيد عابدان

[1] كامل الزيارات باب 108 نوادر الزيارات ص 336 حديث 14 .

261