< فهرس الموضوعات > كنيه ابا عبد الله براى سيد الشهداء و حضرت صادق بأمر خدا بوده < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > فائدة استطرادية : فرق بين يكنى بابي عبد الله و يكنى بعبد الله و نقد بر ( منتهى الإرب ) < / فهرس الموضوعات > كافر ، از بنى اميه او را مىكشند [1] .
و اين كنيه در ائمه مشترك بين دو نفر است : يكى جناب سيد الشهداء عليه السلام و ديگرى جناب صادق عليه السلام ، و ظاهر آن است كه اين كنيه و اسم از براى ايشان به امر خداوند تبارك و تعالى بوده .
فائده استطراديه در كتاب ( منتهى الارب ) آورده كه " يقال يكنى بأبي عبد الله مجهولا ، ولا يقال يكنى بعبد الله " يعنى اگر بخواهند بگويند كنيه فلان چيست مثلا ، مىگويند " يكنى بأبي عبد الله " نه عبد الله ، من مىگويم اگر مراد نافي : عدم صحت اين عبارت است ، وجهى ندارد ، چه باء حرف جر گاه صله اين فعل است كه تكنيه باشد در اين وقت بايد گفت " يكنى بأبي فلان " و گاه براى سببيت است ، و در اين وقت معنى عبارت چنان است كه بواسطه فلان كنيه دار شده ، و لازم است كه اسم خود آن فرزند را مثلا مدخول " با " كنند ، و گويند " يكنى بفلان " و اگر مراد نافى : نفى استعمال است ، خلاف واقع و ناشى از قصور تتبع و عدم اطلاع بر مجارى استعمالات عرب است ، چه انواع اين عبارت كه " يكنى بولده فلان " يا - بعد از ذكر فرزند مخصوص كسى - " و به يكنى " در كلمات سلف و طبقاتى كه كلماتشان حجت است ، بيش از حد احصاء است ، از آن جمله است عبارت ابن اسحاق وقتاده در محكيه در ( اسد الغابة ) در ذكر پيغمبر گفته‌اند " وبالقاسم كان يكنى " .
و در شعر جناب عبد المطلب كه در كتب معتبره به آن حضرت نسبت داده اند

[1] بحار الانوار : 43 / 238 - 240 باب 11 عن العيون وابن شهر آشوب في المناقب والبحار : 44 / 250 - 251 عن الامالى .

141