مثل ما اوذيت " [1] يعنى اذيت نشده پيغمبرى چنانچه من اذيت شدم اشاره به اين معنى باشد ، چه در هيچ امتى گناهى به بزرگى گناه اين امت مثل غصب خلافت وايذاء فاطمه عليها السلام و قتل سيد الشهداء عليه السلام و ساير بلايائى كه بر ائمه عليهم السلام وارد كردند نشده بود [2] ، پس هيچ پيغمبرى به قدر اين پيغمبر مكرم اذيت نشده .
حاصل سخن اينكه بايد انسان حال خود را بر وجهى كند كه در آن وقت مرضى امام باشد ، نه مايه آن جناب تا در كلمه سلام راستگو باشد ، پس بايد دل را به آب توبه شست و شو كند ، و اشك ندامت از ديده فرو ريزد ، و آن گاه به سلام امام اقدام كند .
غوطه در اشك زدم كه اهل طريقت گويند * پاك شو اول و پس ديده بر آن پاك انداز و الا در ابتداء سخن با امام خود دروغ گفته و غدر كرده ، اين معنى بى توفيق خداوند و خلوص نيت محال است ، رزقنا الله ذلك به محمد وآله .
مقام دوم در لفظ ابو عبد الله است بدان كه اين كلمه مباركه كنيه است ، و كنيه مأخوذ از كنايه است كه بمعنى بردن

[1] ما أوذى أحد مثل ما أوذيت كنز العمال 3 / حديث 5817 و 5818 عن الحلية وابن عساكر عن جابر . . . وكنز العمال 11 حديث 32160 و 32161 وجامع الصغير ص 343 .
[2] ان الذين يؤذون الله ورسوله ، قال : نزلت فيمن غصب أمير المؤمنين حقه وأخذ حق فاطمة وآذاها وقد قال النبى من آذاها في حياتى كمن آذاها بعد موتى . . . بحار الانوار 17 / 27 .

139