شدند و به قهقرا برگشتند . از آنان جز عده اى اندك ، احدى رهايى نمىيابد . « آيا به نظر شما اين خبر و اخبار ديگر مانند آن با مذهب اين گروه و نظريهء سلامت صحابه مخالف امير المؤمنين ( ع ) قابل جمع است ؟ ! پس چگونه آنان گروه رستگارانند ؟ ! از اين دست روايات ، روايتى است كه حاكم نقل و آن را به شرط بخارى و مسلم صحيح خوانده است . وى اين روايت را از عوف بن مالك نقل كرده كه گفت : « رسول خدا ( ص ) فرمود : امت من به هفتاد و چند گروه تقسيم خواهد شد كه بزرگترين آنها ، فرقه اى است كه امور را به رأى خود قياس مىنمايند و در نتيجه حلال را حرام و حرام را حلال مىكنند [1] . » شما مىدانيد كه اهل قياس ، اكثريت اهل سنت را تشكيل مىدهند . پس چگونه گروه رستگارانند ؟ ! از آن جمله روايتى است كه ذهبى در ميزان الاعتدال در شرح حال زيد بن وهب جهنى آورده ، آن را به ظاهر كلامش صحيح دانسته ، بسيار معتبر مىخواند ، روايت از حذيفه است كه مىگويد : « آنگاه كه دجّال خروج كند ، هر كس عثمان را دوست به دارد ، به دنبال او راه افتد . » اخبار و روايات فراوان ديگرى هم هست كه قابل شمارش نيست و - ان شاء الله تعالى - تعداد زيادى از آنها را خواهيم آورد .
آنچه كه دلالت مىكند شيعه اماميه ، فرقه ناجيه ( گروه رستگاران ) هستند ، احاديث فراوانى از قبيل حديث سفينه و باب حطه و حديث ثقلين و رواياتى مانند آن است كه در آينده خواهيم آورد . ما به كشتى نجات سوار گشته ، وارد باب حطه شده ، به خاندان رسول خدا ( ص ) و ثقل گرانبهاى او تمسك جسته‌ايم ، ثقلى كه هر كس بدان تمسك جويد ، ابدا گمراه نخواهد شد ، بر خلاف اهل سنّت ، كه نه تنها به اهل بيت تمسّك نجستند و علم و عملى از آنان نياموختند ، بلكه با دست و زبان با آنان به دشمنى پرداختند .
روايتى كه خصم از رسول خدا ( ص ) روايت كرد كه فرمود : « لا تزال طائفة من امّتى منصورين لا يضرهم من خذلهم » ، بر اينكه شيعه فرقه ناجيه است ، دلالت بيشترى دارد .
زيرا از آن به طايفه تعبير كرده كه ظهور در گروه اندك دارد و اينكه گفت : منصور هستند و . . . ، همان نصرت دينى قائم بر ادلهء آشكار و قوّت برهان مراد مىباشد و اين به مذهب

[1] المستدرك ، كتاب الفتن ، ج 4 ، ص 430 .

90