نباشد و چه بسا كه همين سبب وهن و سستى پايه‌هاى اهل سنت گردد . در اينجا بود كه بر من حتم شد و حتى بر خود فرض دانستم كه كلام اين مرد را در كتابى مورد نقد قرار دهم و در هر مسئله اى از مسائل علوم سه گانه مذكور ، آنچه كه تحقيق آن مسئله است بيان نمايم و در آن حقيقت مذهب اهل سنت و جماعت را مذكور دارم و مطالب باطل آن را كه از زينت آشكار حقيقت خالى است ، آنگونه كه رسم تحقيق و انصاف است و نه چنانكه شيوه تعصب و بيراهه روى است ، رد نمايم .
در آغاز بر آن بودم كه حاصل كلام وى را در هر مسئله اى با يك عبارت كوتاه و به دور از اطناب ملالت آور و بى فايده چنان بياورم كه دريافت و فهم آن بر خواننده آسان باشد و ذهن و وهم وى به اباطيل اين مرد گرايش نيابد ولى بعدا به اين نتيجه رسيدم كه عين كلمات و عبارات ركيك وى را به دو جهت ذكر نمايم :
1 - گروه بدعتگرا به علماى اهل سنت اطمينان ندارند و چه بسا كه بعضى از متعصبان ادعا كنند كه آنچه آمده كلام ابن مطهر نيست و بدين وسيله از خود رفع الزام كنند .
2 - آثار تعصّب و غرض ورزى در عبارات طولانى وى آشكار است . لذا خواستم كه آن را عينا نقل نمايم تا بر افراد زيرك و باهوش روشن شود كه وى فردى متعصّب بوده ، نه درصدد تحقيق مسائل دين . همين دو جهت مرا واداشت تا عين كلام وى را بياورم . از خداوند متعال مىخواهم كه تلاشم را مشكور و عملم را در جهت رضاى خويش قرار دهد و اين كتاب را موجب فزونى حقيقت در دين و رجحان در يقين من سازد و با آن در روز قيامت ، كفه اعمالم را سنگين گرداند و مرا در اجتناب از تعصب و رعايت ادب در اظهار حق به نحو احسن ، موفّق دارد كه او است توفيق دهنده و دارندهء مهار امر تحقيق در دست . در اينجا با توكل بر خداى ودود آغاز مىنمايم و بر آن هستم تا كتاب را پس از اتمام به نام ابطال الباطل و اهمال كشف العاطل موسوم گردانم .
من مىگويم :
اين فضل در سخنان خود بيان داشت كه آنان گروه رستگارانند . اين ادعايى است كه از نظر كتاب ، سنت و عقل - آنگونه كه خواهيد ديد - باطل است . مناسب است در اينجا به بعضى از آيات و روايات در اين خصوص اشاره كنيم . خداوند عز و جل پس از واقعه احد ، اصحاب را مورد خطاب قرار داده مىفرمايد :

88