اينها از اين طريق مىخواستند تا آنجا كه مىتوانند از روايت و تدوين مناقب اهل بيت ( ع ) جلوگيرى كنند ، اگر چه قصد راوى آن بود كه وسعت اطلاع و كارآيى و توانايى خويش را بيان دارد . و اگر بخشى از اين روايات صحيح مىبود ، مىكوشيدند تا بر راوى و روايت وى ، ايراد و اشكال بيشترى وارد كنند . اين در حالى است كه شيوهء آنان در نقل فضايل و قبول آن ، بر تساهل و آسانگيرى است ، ولى از اين شيوه در فضايل دشمنان اهل بيت ( ع ) استفاده مىكنند .
از آنچه بيان كرديم بر افراد انديشمند روشن مىشود كه تمامى رواياتى كه در بيان فضايل و مناقب اهل بيت ( ع ) و نيز مثالب و معايب دشمنان آنان وارد شده ، حق است و شكى در آن راه ندارد ، خصوصا كه از طريق ما هم نقل شده و بسيارى از آنها متواتر است . بنابراين از جمله مسائلى است كه هر دو فرقه بر آن اتفاق نظر دارند و بر آن دو اسناد اقامه شده است ، بر خلاف رواياتى كه در مورد فضايل دشمنان اهل بيت ( ع ) ، توسط افراد متهم به انواع تهمت ، بيان شده است . و اگر اين روايات كوچكترين اصلى داشت ، با وجود مقتضى و عدم مانع - خصوصا كه از آنان خواسته شده بود در مقابل فضايل اهل بيت ( ع ) ، رواياتى بياورند - حتما به حد تواتر مىرسيد ، درست بر عكس فضايل اهل بيت رسول اكرم ( ص ) . بدين ترتيب معلوم مىشود كه يقينا دروغ است و اگر خوف ملال و خستگى خوانندگان گرامى نبود ، در اين باره به طور مفصل سخن مىگفتيم تا كسانى كه در راه حق گام برمىدارند و اهل انصاف و دادند ، به حد كافى از آن بهره مند شوند .
2 - بىارزشى مناقشه اهل سنت در سند روايات تضعيف روايات توسط اهل سنت و مناقشهء آنان در سند روايت ، به دو دليل بىارزش و بىاعتبار است :
اوّل - علماى جرح و تعديل از نظر آنان مورد ايراد و اشكال هستند . بنابراين اقوال آنان اعتبار ندارد . بر اين بيان مطلبى دلالت دارد كه در ميزان الاعتدال در شرح حال عبد الله بن ذكوان معروف به ابى الزناد آمده است : « ربيعه گفت : وى نه ثقه است و نه مورد رضايت . » سپس مىگويد : « قول ربيعه در مورد وى قابل شنيدن نيست زيرا

7