پيامبر ( ص ) بين همسرانش رعايت عدل نمىكرد و عايشه را به جهت محبتى كه به او داشت ، بر آنان مقدم مىداشت . اين بر خلاف دستورى است كه خداوند متعال بدان امر فرموده است ، با اينكه احمد از ابو هريره نقل مىكند كه پيامبر ( ص ) فرمود : « هر كس دو زن داشته باشد و يكى را بر ديگرى برترى دهد ، روز قيامت در حالى محشور مىشود كه يكى از دو پارهء تنش را كم دارد . » [1] مانند آن را در جاى ديگر آورده است . [2] ابو داود هم مثل آن را در باب « القسم بين النساء » كتاب « النكاح » آورده است . [3] بغوى در كتاب خود مصابيح در باب « القسم » كتاب « النكاح » از حسان روايت كرده كه گفت : « پيامبر ( ص ) گفت :
اگر مردى دو زن داشته باشد و بين آن دو به عدالت رفتار نكند ، روز قيامت در حالى مىآيد كه يك پارهء تنش را كم دارد . « اى كاش مىدانستم اگر پيامبر عدل از رعايت مساوات بين زنانش به جهت پيروى از هواى نفس در محبت و عشق به عايشه ناتوان است ، پس چگونه بين مردم كه انگيزه‌هاى بزرگ و فراوانى در عدم رعايت مساوات بين آنان وجود دارد ، رعايت عدل خواهد كرد ؟ و چه پاسخى دارد كه امر خداوند متعال را اطاعت نكرده كه مىفرمايد : * ( « فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَواحِدَةً » ) * [4] ، پس نبايد غير از عايشه ، زن ديگرى اختيار كند و يا سايرين را طلاق دهد و با عايشه در بسترش اقامت كند ! ! شگفتى من از عايشه نيست كه اين روايت و امثال آن را نقل مىكند چه او پروايى از نقص پيامبر ( ص ) در اظهار محبت او نسبت به خود ، ندارد ، ليكن شگفتى من از كسانى است كه چنين رواياتى را از او نقل مىكنند و احترام سيّد رسولان را مراعات نمىكنند ! چقدر از اين خرافات بسيار كه از او نقل نكرده‌اند ! مثل روايت احمد از عايشه كه گفت :
ام سلمه نزد ما بود كه پيامبر ( ص ) شب هنگام آمد . گفت : - چيزى را كه پيامبر ( ص ) خود انجام داده بود بيان كرد - پيامبر متوجه حضور ام سلمه نشد . با اشاره به او فهماندم و او متوجه ام سلمه گرديد . ام سلمه گفت : آيا اينگونه بايد باشد ؟ ! آيا آنگونه كه مىبينيم ، جز به دلربايى نزد تو جايى نداريم . عايشه را هم دشنام و ناسزا گفت : پيامبر ( ص ) او را نهى كرد ولى او سرپيچى كرد . پيامبر گفت :
او را ناسزا بگو . من هم او را ناسزا گفتم . ام سلمه به خانهء على و فاطمه رفت و

[1] . مسند احمد ، ج 2 ، ص 347 .
[2] . همان منبع ، ص 471 .
[3] . سنن ابى داود .
[4] . نساء / 3 .

517