نشسته كمتر نيست ، آيا به نظر شما تشريع عملى اين دو عمل پسنديده است تا بول ايستاده جايز باشد ؟ ! اينكه گفت : « چه منقصتى از بول ايستاده متصور است » مكابره ضرورت است . ليكن حق دارد كه منقصت حاصل از آن را نفى كند . زيرا امام آنها عمر - همانطور كه ديديد - و نيز پسرش عبد الله بطور مرتب ايستاده بول مىكردند . مالك در موطأ تحت عنوان « ما جاء فى البول قائما » به نقل از عبد الله بن دينار روايت كرده كه گفت : « عبد الله بن عمر را ديدم كه ايستاده بول مىكند . » و به نقل از نووى كه گفت : « عمر مىگفت : ايستاده بول كردن براى نشيمنگاه مفيدتر است . » شايد براى همين حكمت بود كه خود و اصحابش چنان مىكردند .
اما اينكه تجويز اشتباه و خطا افتراى بر آنان است ، مكابره آشكار است . زيرا خود وى پيش از اين اختلاف بين اهل سنّت را در مورد عصمت پيامبران از كذب سهوى در تبليغ از سوى خداوند متعال ، بيان داشت . پس اگر اشتباه در تبليغ جايز باشد ، در عمل به طريق اولى جايز است . لذا سهو پيامبر در نماز را جايز مىدانند ، چنانكه از نظر آنان جايز است كه پيامبر ( ص ) نماز ظهر را سهوا دو ركعتى به جاى آورد . پس جايز است كه در مسح بر كفش هم اشتباه كند و حال اينكه مسح بر پا مطلوب است .
انكار تجويز سرقت يك درهم براى پيامبران ، مبتنى بر اين عقيده است كه از گناهان صغيرهء دالّ بر پستى است . اين مبنا از محدثات بعضى از متأخران اشاعره مثل صاحب مواقف است و با اينكه بر خلاف قواعد آنان است در فرار از بعضى از شفاعتهايى كه بر آنان وارد است ، بدان معتقد شده‌اند .
< فهرس الموضوعات > احاديث ساختگى در توهين به پيامبران و خداوند < / فهرس الموضوعات > احاديث ساختگى در توهين به پيامبران و خداوند < فهرس الموضوعات > الف - احاديث ساختگى در توهين به پيامبران :
< / فهرس الموضوعات > الف - احاديث ساختگى در توهين به پيامبران :
اين قسمت مشتمل است بر اخبار معتبرى از اهل سنّت كه در آن امورى به پيامبران ( ع ) نسبت داده‌اند كه شايسته مقام والاى آنان نيست . از آن جمله است :
1 - روايتى كه بخارى آن را در اوّل صحيح خود و مسلم در باب آغاز وحى ( بدء الوحى ) از كتاب « الايمان » ، به نقل از عايشه آورده كه در اثناى روايت خود گفت :

506