مىرساند ؟ ! آيا سزاوار اين است كه بگوييم : خداوند از كارهاى زشت كراهت دارد ، آنها را اراده نكرده و هرگز دوست ندارد و بدانها راضى نيست يا اينكه بگوييم : خداوند دوست دارد كه مردم او را سبّ و شتم كنند و با انواع معاصى ، معصيت نمايند و كراهت دارد كه او را مدح و ثنا گويند و از او اطاعت نمايند و مردم را عذاب مىكند چرا چنان كه خواسته بوده و چنانكه كراهت داشته ، نبوده‌اند ؟
آيا سزاوار اين است كه بگوييم : خداوند متعال شبيه اشيا نيست و هر آنچه كه بر اشيا جايز است ، بر او جايز نيست يا اينكه بگوييم : خداوند شبيه اشيا است .
آيا سزاوار اين است كه بگوييم : خداوند مىداند ، مقدّر مىكند ، زنده مىگرداند و درك مىنمايد و اين ذاتى او است يا اينكه بگوييم : خداوند درك نمىكند ، زنده نمىگرداند ، مقدر نمىكند و نمىداند مگر به واسطهء ذوات قديمه و اگر اين ذوات نبودند ، خداوند قادر و عالم نبود و ديگر صفات از اين قبيل را نداشت ؟
آيا سزاوار اين است كه بگوييم : خداوند متعال وقتى كه خلق را آفريد ، آنان را امر كرد و نهى فرمود يا اينكه بگوييم : خدا از ازل و همينطور پس از فناى خلق تا ابد مىگويد :
نماز بگزاريد و زكات بپردازيد و همچنان آنان را امر و نهى مىكند و اصلا از آن دست بر نمىدارد .
آيا سزاوار اين است كه بگوييم : رؤيت خداوند و احاطه به كنه ذات او محال است يا اينكه بگوييم : خدا با چشم ديده مىشود و در يكى از جهات است ، اعضا و صورت دارد يا با چشم ديده مىشود ولى در جهتى نيست ؟
آيا سزاوار اين است كه بگوييم : پيامبران خدا و امامان او از هر كار قبيح و سخيفى منزه‌اند يا اينكه بگوييم : آنان مرتكب معاصى منفور شده ، از آنان اعمالى كه بر پستى و ذلت دلالت دارد مثل سرقت يك درهم يا دروغ و فاحشه ، به وقوع مىپيوندد و همواره بر آن مداومت دارند با اينكه محل وحى خدا و حافظ شريعت الهىاند و نجات و رستگارى در امتثال اوامر قولى و عملى آنان است ؟ ! حال كه دانستيد شايسته نيست به او كه در مورد دين اسلام پرسيده جز مذهب اماميه پاسخ گفته شود ، موقعيت عظيم آنان را در اسلام مىشناسيد و به آگاهى و بصيرت زياد آنان پى مىبريد . زيرا دليل و پاسخى از شهادت وارد در باب توحيد وجود ندارد كه از امير المؤمنين ( ع ) و فرزندانش ( ع ) گرفته نشده باشد . تمامى دانشمندان و عالمان دينى در

245