بود ، پس از پايان درس از او درباره " اهل البيت " در آيه تطهير [1] پرسيدم ، گفت : مقصود زنان پيامبر است ، گفتم : علماى شيعه مىگويند : آيه به على و فاطمه وحسن و حسين اختصاص دارد ، چون اول آيه كه خطاب به همسران پيامبر است با صيغه هاى مؤنث آمده ولى آيه تطهير با صيغه مذكر .
عينكش را بالا زد وگفت : از اين افكار زهر آلود بترس ، شيعيان طبق هواى خودشان آيات قرآن را تأويل مىكنند . . . ! !
بازگشت به وطن از " مدينه " به " اردن " از آنجا به " سوريه " و سپس به " لبنان " رفتم ، در طول سفر ديدم به همان مقدار كه نسبت به " وهابيت " تنفر و انزجار پيدا مىكنم نسبت به " شيعه " ميل و محبت و علاقه دارم ، خداى سبحان را سپاس گفتم و از او خواستم راه حق را به من بنماياند .
به وطن بازگشتم ، ديدم قبل از من كتابهاى زيادى از " نجف " به آنجا رسيده است ، خوشحال شدم و بعد از استراحت شروع به خواندن آنها كردم ، خصوصا كتاب " المراجعات " كه گمشده خود را در آن يافتم ، چرا كه گفتگوئى است بين دو روحانى از دو مذهب ،

[1] * ( إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ويطهركم تطهيرا ) * يعنى : " خدا تنها اراده كرده است كه پليدى را از شما اهل بيت بزدايد و پاكيزه تان گرداند " ( سوره احزاب ، آيه 33 ) .

31