در همه جا ، جاى " ج " حرف " چ " به كار رفته است . مانند : جون / چون ] 155 - ر [ ، جهل وبنج / چهل و پنج ] 156 - ر [ ، جنانكه / چنانكه ] 62 - ر [ و همچنين به جاى حرف ( پ ) ، ( ب ) آمده است : بسرانش / پسرانش ] 64 - پ [ ، باز بوشذ / باز پوشد ] 64 - پ [ ، بشم / پشم ] 70 - ر [ .
- حرف " كه " در موارد متعدد به صورتهاى " ك " " ك " و " كى " آمده است . ك / كه ] 154 - پ [ ، آنك / آنكه ] 68 - پ [ ، كى / كه ] 196 - ر [ .
- در بسيارى از كلمه هاى ، در قياس با فارسى امروز حرفى به جاى حرف ديگر آمده است ( ابدال ) مانند : افلاحته / افراخته ] 16 - ر [ ، كالزار / كارزار ] 32 - پ [ .
- نشانهء اضافه در كلمه هاى مختوم به الف ، آن گاه كه به كتابت در مى آيد ، به صورت نصف " يا " ( ى ) نوشته مى شود ، مانند : شاخهاى او / شاخه هاى او ] 137 - پ [ ، رضاى محمد عليه السلام / رضاى محمد عليه السلام ] 140 - ر [ ، فداى تو / فداى تو ] 143 - ر [ .
- در اين نسخه كلمه هاى " اسرائيل " " ميكائيل " و " جبرائيل " به صورت " اسرائل " ، " ميكائل " و " جبرائل " آمده است .
- علامت صفت برتر در همه جا به صورت جدا نوشته شده است . مانند : نزديك تر ] 65 - پ [ ، عظيم تر ] 40 - پ [ ، سخت تر ] 53 - ر [ .
- حرف " ب " با اسم وضمير غالبا متصل آمده است : بنزديك ] 67 - ر [ ، باور ] 163 - پ [ ، بمثقال ] 167 - پ [ .
- همزهء " است " غالبا محذوف است : آنست ] 30 - پ [ ، سه روزست ] 29 - پ [ .
- استعمال " با " به جاى " به " مانند : من با خانه شدم ] 8 - ر [ موسى فرعون را با زكوة دادن نخواند ] 61 - ر [ .
- كاربرد " ى " در آخر فعل ماضى استمرارى ، به جاى " مى " در اول فعل مانند : مر او را به شكارگاه نياوردندى . ] 55 - پ [ ، چون ايشان را دخترى

تعريف الكتاب 14