- گاف پارسى تقريبا در سراسر نسخه با يك سركش وبا كاف تازى همسان ضبط شده است . مانند : كور / گور ] 25 - ر [ ، كوش / گوش ] 10 - پ [ ، در اين نسخه تقريبا همه جا كلمهء " گاو " با فاى سه نقطه ( ف ) كه صدايى ميان " ف " و " و " داشته ودر پاره اى از نسخه هاى خطى كهن ديده مى شود ، به كار رفته است ، گاو / گاو ] 20 - ر [ .
- كلمه هاى مختوم به " ها " ى غير ملفوظ ( بيان حركت ) هنگامى كه به " ها " جمع پيوسته ، معمولا با يك " ها " ضبط شده است ، مانند : جامها / جامه ها ] 51 - پ [ ، سلسلها / سلسلهه ] 31 - ر [ .
- تاى زايد در پايان كلمه ها واسمها به تبعيت از رسم الخط عربى ، بيشتر به صورت ( ة ) نوشته شده است ، مانند : آخر / آخرت ] 31 - پ [ ، استراحة / استراحت ] 10 - پ [ مدة / مدت ] 121 - ر [ .
- علامت " ( . ) " ظاهرا به جاى نقطه ويا علامت فاصل جمله ها آمده است ، در سراسر نسخه ديده مى شود . مانند : عبدالله عباس گفت عمل صالح بكن خداى را ( . ) حسن گفت : اجتهاد كن ( . ) ( 2 - پ ) .
- در اين نسخه به شيوهء كهن قاعدهء دال وذال پارسى تا حدود زيادى مراعات شده است . مانند : ديذه بود / ديده بود ] 120 - پ [ صذ / صد ] 119 - پ [ ، كودك / كودك ] 120 - ر [ .
- حرف ( ى ) در موارد متعدد به صورت ( ى ) با دو نقطه در شكم حرف ضبط گرديده است . چيزى / چيزى ] 144 - ر [ ، موى / موى ] 153 - پ [ .
- وقتى دو " ى " به ضرورت در كنار هم قرار گرفته ، يكى از آن دو به صورت همزهء كوچكى بالاى ديگرى آمده است . مانند بارهء ى / باره اى ] 167 - پ [ ، ذرهء ى / ذره اى ] 167 - ر [ كردهءى / كرده اى ] 183 - ر [ .
- در اين دستنويس برخى كلمات مشكول وجود دارد كه با تلفظ امروز تفاوت دارد . مانند : به انداخت / بينداخت ] 11 - پ [ ، ببر / ببر ] 27 - ر [ ، دريا / دريا ] 98 - پ [ .

تعريف الكتاب 13