بمتقين به جهت اهتدا و انتفاع ايشان است به آن يعنى امتثال احكام آن و عدم انتفاع غير ايشان به آن و اگر چه هادى جميع خلقانست و راهنماى همهء مردمان و به اين اعتبار فرموده كه هُدىً لِلنَّاسِ و از اين قبيل است إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشاها چه پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله منذر جميع مكلفانست و تخصيص انداز بخائفان به جهت انتفاع ايشان است به آن و يا وجه اختصاص هدى باهل تقوى به جهت آنست كه منتفع نميشود بتأمل در آن مگر آن كسى كه تصقيل عقل خود نمايد و استعمال آن نمايد در تدبر دلايل و آيات و نظر در معجزات و تعرف نبوات زيرا كه اين كتاب مانند غذاى صالح است از براى حفظ صحت چه آن جلب نفع نميكند ما دام كه صحت نيست و اليه اشار بقوله تعالى وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً و چون مجمل و متشابه كه از جملهء قرآنست منفك نيست از بيان تعيين مراد از آن پس قادح هدايت آن نباشد و متقى اسم فاعل است و ماخوذ از وقاه فاتقى و وقاية بمعنى صيانت است و در عرف شرع متقى كسيست كه واقى نفس خود باشد از هر چه ضرر به او رساند در آخرت و تقوى را سه مرتبه است يكى توقى از عذاب مخلد بسبب تبرى از شرك و عليه قوله تعالى وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوى دويم تجنب از هر چه موجب اثم باشد از فعل يا ترك حتى صغاير و اين كه بعضى تفسير متقى كرده‌اند به آنكه اجتناب كند از همهء محرمات و اقدام نمايد به همه واجبات و يا آن كه حقتعالى او را در منهيات نيابد و در مأمورات يابد و يا بوسيلهء عمل صالح خود را از عذاب خدا نگاهدارد راجع به اين معنى است و اين قسم است كه متعارف است باسم تقوى در شرع شريف و هو المراد من قوله تعالى وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَاتَّقَوْا سيم تنزه بنده از هر چه شاغل سر او باشد از حق و تبتيل وى به او سبحانه به ظاهر و باطن به اين معنى كه از همهء ما سوى منقطع شده بالكليه و من جميع الوجوه توجه به حضرت مولى نمايد و اين تقوى حقيقى است كه مراد است از كريمهء اتَّقُوا اللَّه حَقَّ تُقاتِه و تفسير متقين در اين مقام بر وجوه ثلثه جايز است چه قرآن هادى اصحاب اين سه مرتبه است از كعب الاخبار معنى تقوى پرسيدند گفت در راه كه پر از خار و خاشاك باشد رفته‌ايد گفتند آرى گفت چگونه در آن راه سلوك نمائيد گفتند دامن خود را از آن برداريم و خويشتن را از آن باز داريم تا هيچ خارى دامن گير ما نشود و در اعضاى ما نخلد گفت تقوى از اين قبيل است به اين معنى كه در راه دين كه سلوك نمائيد از معاصى بر وجهى اجتناب كنيد كه از خار و خاشاك خود را نگاهميداريد و بعضى اين معنى را در سلك نظم كشيده اندو گفته ( خل الذنوب صغيرها كبيرها فهوا التقى و اصنع كماش فوق ارض الشوك يحذر ما يرى لا تحقرن صغيرة ان الجبال من الحصى ) و از أمير المؤمنين عليه السّلام منقولست كه متقى آنست كه اگر جمله اعمال او بر طبقى نهند و آن را بر جهانيان عرض كنند هيچ چيز در آن نباشد كه او را از آن شرم بايد داشت