responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير كبير منهج الصادقين في الزام المخالفين ( فارسي ) نویسنده : الملا فتح الله الكاشاني    جلد : 1  صفحه : 470


در بيع و شراى آن و فوايد ميسر كسب مال است بر وجه يسر و طرب و التذاذ و توسعه بر درويشان چه رسم جاهليت آن بود كه بر مساكين قسمت ميكرده‌اند در حقايق سلمى آورده كه اثم كبير در اشتغال به آنها است و منافع للناس در ترك آنها * ( وَإِثْمُهُما ) * و گناه خمر و قمار * ( أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما ) * بزرگتر است از نفع آنها يعنى مفاسدى كه از آنها ناشى ميگردد اعظم است از منافعى كه متوقع است از آنها و لهذا محرمند چه مفسده چون مرجح شود بر مصلحت مقتضى تحريم فعلست و يا مراد باثم عقوبات الهى است كه معد است در دوزخ از براى ( شارب خمر ) چنان كه تفصيل آن بيايد انشاء اللَّه تعالى و خمر در اصل لغت مصدر خمره است بمعنى ستره و تسميه عصير عنب و تمر در حين غليان و اشتداد بخمر جهة آنست كه ستر عقل مىكنند هم چنان كه تسميهء ان بسكر جهت اسكار آنست يعنى حجر و منع عقل مىكند از دريافتن و قليل و كثير از خمر و غير آن از ساير مسكرات حرام است باجماع اماميه و لكن مايع آن نجس است و جامد آن پاك و ابو حنيفه بر آنست كه بقيع زبيب و تمر چون مطبوخ شود تا آنكه ثلثان آن برود شرب ما دون سكران حلال است و حق خلاف اينست و از حضرت رسالت مرويست كه كل شراب عاقبته كعاقبة الخمر فهو حرام و ميسر نيز مصدر است چون موعد و تسميهء قمار به آن به جهت آنست كه آن اخذ مال غير است بيسر و يا موجب سلب يسار غير است و بدانكه مذهب اماميه آنست كه خمر محرم بوده در جميع شرايع و در هيچ شريعتى مباح نبوده و همچنين است جميع مسكرات و اخبار متواتره و احاديث صحيح در اين باب از ائمه معصومين صلوات اللَّه عليهم اجمعين منقولست و اما اكثر مفسران گفته‌اند كه چهار آيه در خمر نازل شده يكى آيهء وَمِنْ ثَمَراتِ النَّخِيلِ وَالأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْه سَكَراً وَرِزْقاً حَسَناً و شراب در آن محل حلال بوده جمعى از اصحاب چون عمرو معاذ و نفرى از اصحاب گفتند يا رسول اللَّه ( افتنا فى الخمر و الميسر فانهما مذهبة للعقل مسلبة للمال ) حقتعالى اين آيه نازل ساخت كه * ( فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما ) * بعد از نزول اين آيه جمعى نظر باثم آن كرده ترك آن كرده بعضى ديگر نظر بمنافع آن كرده به آن ارتكاب نمودند روزى عبد اللَّه بن عوف طرح ضيافتى افكند و چون از طعام خوردن فارغ شدند خمر در ميان آوردند در وقت نماز شام مست گشتند و يكى را امام خود ساختند و به او اقتدا كردند و بعد از فاتحه شروع در قراءة قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ كرده جميع حروف نفى آن را حذف نمود بر اينوجه كه ( اعبد ما تعبدون و انتم عابدون ما اعبد و انا عابد ما عبدتم و انتم عابدون ما اعبد ) چون اين صورت واقع شد حق تعالى اين آيه فرستاد كه يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَأَنْتُمْ سُكارى حَتَّى تَعْلَمُوا

نام کتاب : تفسير كبير منهج الصادقين في الزام المخالفين ( فارسي ) نویسنده : الملا فتح الله الكاشاني    جلد : 1  صفحه : 470
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست