ابن نديم ، و هم در تاريخ القرآن زنجانى از زيد بن ثابت نقل كرده است كه اين اقدام بر ابو بكر دشوار بود تا عمر او را راضى كرد و او به من تكليف كرد و گفت تو جوان و عاقل هستى و كاتب وحى بوده اى و تو را متّهم نمىدانيم به اين كار اقدام بكن و بر من هم اين كار دشوار بود و گفتم چگونه كارى كه پيغمبر نكرده من انجام بدهم او گفت كار خيرى است و پيوسته از من ميخواست كه اقدام كنم تا اينكه از روى شاخه هاى نخله ى خرما و قطعات سنگ سفيد و سينه هاى مردان جمعآورى نمودم و آيه ى آخر سوره ى برائه را ( لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْه تا آخر ) فقط نزد ابى خزيمه ى انصارى يافتم كه ديگرى نداشت .
و هم زنجانى از كتاب اتقان كه از كتاب مغازى موسى بن عقبه از ابن شهاب نقل كرده است كه بعد از جنگ يمامه چون عدّه ى زيادى از قاريان قرآن كشته شده بودند ابو بكر ترسيد كه قرآن ناقص شود دستور داد آنچه نزد مردم محفوظ يا نوشته بود آوردند و بعمر و زيد بن ثابت دستور داد كه در مسجد بنشينند و هر كس آيه اى از قرآن آورد كه دو نفر هم شهادت دادند بنويسند و عمر اعلان كرد در مدينه كه هر كس چيزى از قرآن را از پيغمبر فراگرفته بياورد و منظور از شهادت دو نفر آن بوده است كه شهادت بدهند اين آيه در سال وفات پيغمبر در عرضه ى اخير بر آن حضرت ص عرضه شده است و در حضورش خوانده و نوشته شده است و از اين جهت زيد بن ثابت گفته كه آيه ى آخر سوره ى برائه را فقط نزد ابى خزيمه يافتم نه ديگرى و مقصود آن است كه براى اين آيه دو شاهد پيدا نكرديم پس بموجب نقل مورّخين زيد بن ثابت بامر ابو بكر قرآن را به صورت كتاب درآورده و به او داده و او هم بعمر داده و بعد از فوت عمر نزد دخترش حفصه زوجه پيغمبر بوده است .
اينجا در سه مطلب مقتضى دقّت است اوّل : با وجود سفارش پيغمبر بجمعآورى قرآن چرا ابو بكر و زيد بن ثابت احتراز داشته باشند بمناسبت آنكه چون پيغمبر اقدام به آن نكرده است تا اينكه عمر آنها را تشجيع كند و باصرار او انجام شود ؟