هشتم - زيد بن ثابت - بطورى كه در جمع و تدوين قرآن نوشتيم او را نويسنده ى قرآن در زمان پيغمبر دانسته‌اند كه از همه بيشتر در حضور پيغمبر بوده و قرآن را بامر آن حضرت نوشته است و ابو بكر او را وادار بجمع قرآن كرد . طبقات ابن سعد ج 2 ص 115 : اسماعيل بن ابان وراق نقل كرد كه زيد بن ثابت گفت وارد بر پيغمبر شدم براى نوشتن چيزى كه دستور فرمايند فرمود : قلم را در پشت گوشت بگذار كه زود تر مطلب را بخاطرت آورد و از تنبلى در كار ما نعت مىشود . عمر زيد بن ثابت را در مسافرتها كفيل و جانشين خود ميكرد و ميگفت : بواسطه ى حديثهائى كه در نزد او يافت مىشود و ديگران اطلاع ندارند احتياج مردم به او زياد است قبيصة بن ذويب گفت : زيد بن ثابت بمدينه اوّل شخص بود در قضاوت و فتوى و فرائض و قرائت در تمام مدّت خلفا و پنج سال پس از وفات على عليه السّلام تا سال چهل و پنج كه از دنيا رفت چون او را دفن كردند ابن عباس اشاره بقبر كرد و گفت : اين گونه علم نابود مىشود كه كسى چيزهائى ميداند و ديگران نميدانند و با خود بگور ميبرد . ابو هريره در مرگ او گفت : عالم اين امّت مرد و شايد ابن عبّاس جانشين او بشود .
نهم - سدّى - ابو محمد اسماعيل بن عبد الرّحمان كوفى از مفسّرين معروف قديم است مرحوم قمّى در هدية الاحباب نوشته است : از ابن حجر نقل شده است كه او را متّهم بانتساب و تمايل به شيعه كرده بودند و مشهور براستگوئى و درستى در گفتار بوده است و سدّى با صداى جلو سين و تشديد دال ( هر دو بىنقطه ) منسوب بسده است بمعنى سكّو بمناسبت اينكه روى سكوى در مسجد كوفه روسرى زنان ميفروخته است به اين نام مشهور شده است و در حدود يك صد و بيست و هشت هجرى وفات كرده است و اين غير از سدّى نامعتبر است كه تقريبا پنجاه سال بعد از اين تاريخ وفات كرده و در ضمن نام تفسير نويسان ياد شده است .
دهم - سعيد بن مسيّب - ابن خلَّكان ج 1 ص 291 : او را بزرگ تابعين ميگفتند كه از طبقه ى اوّل بوده است و عالم بفقه و حديث باورع و تقوى و عدّه اى از اصحاب پيغمبر