عرضه ى اخيرى كه آيات منسوخه بيان شد حاضر بود و براى پيغمبر نوشته و در حضورش خواند و تا هنگام وفات مردم را به آن قرائت تعليم ميكرد . از اين جهت مورد اطمينان خليفه ى اوّل شد .
اين منقولها دليل است كه قرآن در حضور خود پيغمبر نوشته شده و خود به آن توجه فرموده و مطابق آنچه به او رسيده همگى بكتابت و ضبط آمده چنان كه در تاريخ القرآن زنجانى از زيد بن ثابت روايت شده گفت : ما خدمت پيغمبر بوديم و قرآن را از روى قطعات جمع و تأليف ميكرديم و اين تأليف عبارت بود از ترتيب آيات كه بموجب دستور آن حضرت هر كدام بمورد خود انجام ميگرفت و ليكن صفحاتى كه نوشته بوديم متفرّق بود . از اين جهت بعلىّ ( ع ) امر فرمود كه آنها را جمع كند و از پراكندگى و فساد آنها آن حضرت را ترساند كه مثل تورات يهود نشود و نيز موجب شهوت قريب باتفاق مورّخين آخرين آيه اى كه بر پيغمبر نازل شد اين آيه بود ( وَاتَّقُوا يَوْماً تُرْجَعُونَ فِيه إِلَى اللَّه ) از ابن عباس و ديگران نقل شده كه پيغمبر دستور فرمود اين را در دويست و هشتادمين آيه ى از سوره بقره قرار دهند و جبرئيل به آن حضرت گفته بود كه اين آيه را در آنجا قرار بدهد .
نيشابورى در آخر سوره ى بقره از تفسير خود نوشته است : روايت شده از پيغمبر كه فرمود : آن سوره اى كه در آن نام بقره ياد شده است استوانه و پايه ى قرآن است آن را ياد بگيريد و در مقدّمه ى تفسير ابو الفتوح است كه عبد اللَّه مسعود و ابىّ بن كعب گفتند :
پيغمبر ده آيه از قرآن بما ميآموخت و چون به خوبى ياد ميگرفتيم ده آيت ديگر بما ميآموخت .
پس به اين نتيجه ميرسيم كه اين قرآن با همين ترتيب آيات تقسيم شده و سوره ها در زمان خود پيغمبر نوشته شده و مرتب شده است و فقط على ( ع ) آن را بعد از پيغمبر به صورت كتاب درآورده است كه از تفرقه و پراكندگى جلوگيرى فرموده و همينطور قرآنهاى ديگرى كه در همان وقت بوده مثل قرآن زيد بن ثابت يا ابى بن كعب مسلم