از او ياد گرفته‌اند .
6 - حمزه حبيب بن عماره ى زيات تيمى كه در سال هشتاد هجرى متولَّد شده و در سال صد و پنجاه و شش وفات كرده است . او قرآن را نزد سليمان بن مهران اعمش خوانده كه او نزد يحيى بن وثاب اسدى خوانده و او نزد علقمة بن قيس خوانده و او از عبد اللَّه مسعود فراگرفته كه عبد اللَّه هم در خدمت پيغمبر قرائت نموده است . گفته‌اند :
حمزه در كوفه بعد از عاصم و اعمش پيشواى مردم در قرائت بوده است . او مردى ثقه و عارف بعربيت و علم تجويد بوده است . بقدرى متواضع و زاهد بوده است كه در زمان خودش همانندى نداشته است حمزه پيله ور بوده از عراق روغن بحلوان مىبرده و از آنجا پنير و گردو بكوفه وارد ميكرده است ميگويند چون شيخ او اعمش او را ميديد ميگفت اين حبر قرآن است يعنى دانشمند و عالم به آن است . نقل كرده‌اند حمزه ميگفته است . من حرفى از كتاب خدا نخواندم مگر با آثار و اخبار نبوى .
7 - كسائى ابو الحسين على بن حمزه ى نحوى ايرانى كه از اولاد ايرانى و از اهل سواد عراق يعنى روستاى آنجا بوده است و قرآن را نزد حمزه ى سابق الذّكر خوانده است و چهار مرتبه آن را نزد او دور كرده است در سال صد و نوزده هجرى متولَّد شده و در صد و هشتاد و نه وفات كرده است . از ابو بكر بن انبارى حكايت كرده‌اند : كسائى داناترين مردم بوده بقرائت قرآن يعنى لغات مشكله ى آن و نحو و اقسام قرائت آن ميدانسته است و مردم بقدرى نزد او انبوه ميشدند كه فراگرفتن از او ممكن نميشد و او همه را نشانده و خود بر كرسى نشسته و مشغول به خواندن ميشد و آنها ضبط نموده بطورى كه آغاز و انجام كلام را نگاهدارى ميكردند اگرچه در وسط آيه بود گفته‌اند كه در زمان خودش راستگوتر از او كسى نبود . اين قرّاء شاگردانى هم داشته‌اند كه مشهور شده‌اند بقارى قرآن و بعضى شاگرد با واسطه و راوى آنها بوده‌اند مانند حفص قارى مشهور كه در تفاسير اسمش زياد برده مىشود او شاگرد عاصم است كه نوشته‌اند آيه ها را پنج پنج از استاد خود فراگرفته است و اين قرائت ابو حفص از عاصم بوسيله ابو عبد الرحمن سلمى منتهى