برابرى با او نبوده است .
3 - ابو بكر عاصم بن ابى النّجود بن بهدله كه در سال صد و بيست و هفت هجرى وفات كرده است و او قرائت را از ابى عبد الرّحمن عبد اللَّه حبيب سلمى ياد گرفته كه عبد اللَّه نزد حضرت على و عثمان و ابى بن كعب و عبد اللَّه مسعود و زيد بن ثابت قرآن را قرائت نموده است گويند عاصم داراى آهنگى خوب بوده است در قرائت و هم فصاحت داشته و هم تجويد قرائت و خليل بن احمد نحوى مشهور در باره ى او گفته است مردى شايسته و صالح و ثقه بود گويند در حال احتضارش اين آيه را تكرار ميكرد ( ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّه مَوْلاهُمُ الْحَقِّ ) .
4 - زبّان بن علاء بن عمّار مشهور بابي عمرو بن علا كه گفته‌اند : در سال شصت و هشت هجرى متولَّد شده و در صد و پنجاه و چهار وفات كرده است او عالم مشهور در لغت و علوم عرب است و بامانت و ديانت و تقوى مشهور بوده است و قرآن را نزد ابو جعفر زيد بن قعقاع و حسن بصرى و جماعتى ديگر خوانده كه حسن از خطان و ابو العاليه ياد گرفته و ابو العاليه شاگرد عمر و ابىّ بن كعب بوده است . از سفيان بن عيينه حكايت كرده اند كه گفت پيغمبر را در خواب ديدم عرض كردم : قرآن را بقرائتهاى مختلف ميخوانند من بكدام قرائت بخوانم ؟ فرمود بقرائت ابو عمر علاء . ابن خلَّكان نوشته است . صحيح آنست كه . ابو عمرو نام او است و اشتباه كرده‌اند كه نام او را زبّان و يا غير آن گفته‌اند .
5 - نافع بن عبد الرحمن بن ابى نعيم ليثى كه در سال هفتاد هجرى متولَّد شده و در سال صد و شصت و نه وفات كرده است او اصفهانى بوده است و هفتاد نفر از تابعين را ملاقات كرده است و از آنها قرآن را فراگرفته است مانند ابو جعفر عبد الرّحمن بن هرمز اعرج و مسلم بن جندب كه اعرج شاگرد عبد اللَّه عباس و ابو هريره بوده و آنها نزد ابىّ بن كعب قرائت كرده‌اند . نوشته‌اند كه در مدينه او پيشواى قارئين قرآن بوده است و بعد از تابعين در يادگرفتن قرآن مردم به او توجّه داشته‌اند و بيش از هفتاد نفر قرآن را