محدودهء طبيعت خلاصه مىشود بلكه هر موجودى ريشهء غيبى دارد ، آيه اى كه بر اين اصل دلالت دارد و نيز آيه اى كه بر صيانت قرآن كريم از هر گزند تحريف آور دلالت مىكند ، آن را از غرر آيات مىدانند « . . . و من غرر الآيات القرآنية المشتملة على حقائق جمّة فى السورة قوله تعالى وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُه . . . » « 1 » .
زيرا به استناد آيهء « وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُه » نه تنها مسأله انزال حديد « 2 » و انزال پوشاك و پر مرغان « 3 » و انزال هشت زوج از چهارپايان « 4 » و مانند آن را از باب تفسير قرآن به قرآن حل مىكردند بلكه مسأله تنزل وحى و فرشته و قرآن و همچنين مسأله هدايت ملكوتى كه ويژه امامت است كه : « أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا » مىباشند و نيز مسأله ايمان عالم ذرّيه و اخذ ميثاق به وحدانيت خداى سبحان و مسأله سبق قضا بر قدر و پيوند لوح محو و اثبات با لوح محفوظ و ديگر مسائل الهى را در پرتو آن حلّ مىنمودند و بهمين مناسبت بعضى از آيات سورهء رعد را نيز جزء آيات باهره و نورانى بشمار آوردند ، در عين آنكه سراسر قرآن كريم نور مىباشد « . . . و من الحقائق الباهرة المذكورة فى هذه السورة ما يتضمّنه قوله أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً و قوله أَلا بِذِكْرِ اللَّه تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ و قوله يَمْحُوا اللَّه ما يَشاءُ وَيُثْبِتُ وَعِنْدَه أُمُّ الْكِتابِ و قوله فَلِلَّه الْمَكْرُ جَمِيعاً » . « 5 » و چون خداوند سبحان نه تنها داراى كمالات هستى است بلكه هر گونه كمال وجودى از آن ذات مقدّسه نشأت مىگيرد و هر گونه كمالى كه آميخته با تناهى و نقص باشد از حضرتش مسلوب است بلكه تنها كمالات نامحدود هستى است كه عين خداوند عالم است و هر اسمى دلالت بر يكى از آن كمالات مىكند و راه ارتباطى خلق با خلق است ، از اين جهت آيه « . . . أَيًّا ما تَدْعُوا فَلَه الأَسْماءُ الْحُسْنى » « 6 » را از غرر آيات قرآنى دانسته و چنين مىفرمايند : « و الآية من غرر الآيات القرآنية تنير حقيقة ما يراه القرآن الكريم من توحيد الذات و توحيد العبادة قبال ما يراه الوثنيّة من توحيد الذات و تشريك العبادة » « 7 » و به همين

( 1 ) الميزان ج 12 ص 98 . ( 2 ) سوره حديد آيه 25 . ( 3 ) سوره اعراف آيه 26 . ( 4 ) سورهء زمر آيه 6 . ( 5 ) الميزان ج 11 ص 312 . ( 6 ) سوره اسراء آيه 110 . ( 7 ) الميزان ج 13 ص 239 و ص 3 .

مقدمه 27