علم سپيد با دو علم زرد بود كه ياران آن را مىبردند و نيزه هايى همراه داشتند كه مصحفها بر سر آن بود .
گويد : مقتدر بدين سان برفت تا به رقهء شماسيه رسيد . در آن وقت نبرد ميان دو - سپاه رخ داده بود ، در آغاز روز غلبه با سپاه مقتدر بود اما پس از ساعتى از آن ياران مونس شد و به ضرر آنها . ابو الوليد بن حمدان و احمد بن كيغلغ كه با گروهى از سرداران در پهلوى راست مقتدر بودند اسير شدند . وقتى كه اطرافيان مقتدر خيانت آوردند ، اين دو به خويشتن ثبات كردند تا اسير شدند . در قلب سپاه مونس ، بدر - خرشنى بود و على بن يلبق و يمن اعور كه مقتدر و پسرش ، عبد الواحد و مفلح سياه و شفيع مقتدرى و پسران رايق و هارون بن غريب دايى و محمد بن ياقوت و اطاقيان مقابلشان بودند . در پهلوى راست مونس يلبق بود و يانس مونسى و غلامان يلبق و كسانى از سپاهيان بغداد كه از آنها امان خواسته بودند .
وقتى نبرد سخت شد ابن يلبق اندكى پس رفت ، پدرش به دو پيام داد كه درنگ كند و سوى وى رود ، يلبق به پهلوى راست خويش پيام داد كه هجوم كنند كه هجوم بردند و راه كنار دجله گرفتند كه از پشت سپاه مقتدر در آيند ، اما سپاه آشفته شد ، يلبق و پسرش و كسانى كه با آنها بودند يك جا حمله بردند ( 151 و همه كسانى كه با مقتدر بودند هزيمت شدند ، چندان كه جز او تنها كس نماند ، پيش روى وى از غلامان و يارانش هيچكس كشته نشد مگر يكى از نواب حاجبان به نام رشيق - هروى .
و چنان بود كه وقتى مقتدر ديده بود كه ميان على بن يلبق و پسر دايى و ابن ياقوت نبرد رخ داده مىخواست به خيمه گاه باز رود يا سوى كشتى آتش انداز .
اما سعيد بن حمدان او را بديد و گفت : « اى امير مؤمنان چشم به چشم افتاده ، اگر كسانى كه اطراف تواند ، ببينند كه برفته اى هزيمت شوند و پراكنده شوند . » پس او به نبردگاه بازگشت و اين به وقت نماز نيمروز بود . در موكب وى از كسانش هيچكس نبود

6965