بكشت و جمعى را اسير كرد . هشت روز رفته از جمادى الاول ابو الحسين را با چهارده كس ديگر انگشتنما پيش روى يلبق ، مونسى و پسرش على ، وارد بغداد كردند كه بداشته شدند و كشته نشدند .
در اين سال ، محمد بن ياقوت خلعت گرفت و به نگهبانى بغداد گماشته شد ، در هر دو سمت ، به جاى ابراهيم و محمد پسران رايق معتضدى ، محتسبى را نيز عهده كرد .
سخن از نبرد با سپاهيان پياده در بغداد از جمله رخدادهاى اين سال كه بركت آن بر سلطان و مسلمانان بزرگ بود اين بود كه پيادگان مصافى وقتى نازوك را كشتند و دربارهء مقتدر چنان كردند و سپس مقررى گرفتند با اضافه اى كه خواسته بودند ، بر كار خلافت مسلط شدند . در اطراف خانهء خلافت خيمه ها به پا كردند و گفتند : « ما از غلامان به كار حفاظت خليفه و قصر وى شايسته تريم . » كسانى كه از آنها نبودند به ايشان پيوستند و شمارشان تا بيست هزار فزونى يافت و مالى كه به آنها داده مىشد براى هر ماه يكصد هزار و سى هزار دينار مىشد . با قاضيان سخت گرفتند و از آنها خواستند كه موقوفات را رها كنند و از دست خويش برون كنند ، از جنايتكاران حمايت كردند و حدود را معطل نهادند . به مسلمانان دست اندازى كردند ، سردارانشان با خليفه و با وزير سبك رفتارى كردند چندان كه نمىتوانست يكى از آنها را هر وقت شب يا روز كه مىآمد نپذيرد و نياز وى را هر چه بود انجام نكند . بدين حال بودند تا سواران بشوريدند و مقرريهاى خويش را خواستند و در نمازگاه اردو زدند ، بعضى از آنها وارد بغداد شدند و آهنگ خانه ابو القاسم ، پسر محمد بن على وزير داشتند ، وقتى نزديك آن رسيدند پيادگانى كه آنجا بودند پسشان زدند و نگذاشتند از خيابان بگذرند . سواران فراهم شدند و تير

6933