سوى وى رفت و مليح و ياران وى را شكستى سخت داد و پسر خويش را به نام منصور كه كنيهء ابو الغنائم داشت به بغداد بنزد خليفه فرستاد با چهارصد اسير كه از آن جمله ده كس از سران بنام بودند كه در ماه ربيع الاول اين سال وارد بغدادشان كرد كه بر شتران بودند و انگشتنما .
در همين سال ، بدويان بنى نمير و بنى كلاب قيام كردند و به نزديك كوفه تباهى كردند و به مسلمانان دستاندازى كردند و راه را ناامن كردند . ابو الفوارس ، محمد ابن ورقاء ، امير كوفه ، با گروهى از محترمان كوفه و بنى هاشميان عباسى و طالبى سوى آنها رفت و سپاهى جز آنها با وى نبود ، به خويشتن با بدويان نبرد كرد و بر نبردشان ثبات كرد كه وى را اسير كردند ، ابن عمر علوى و پسر عموى شيبان عباسى را نيز كه از فرزندان عيسى بن موسى بود اسير گرفتند ، از آنها فديه خواستند كه پذيرفتند فديه دادند و از دست بدويان رها شدند .
در اين سال ، عبد الله بن عمرويه خلعت گرفت و بر نگهبانى بصره گماشته شد ، به جاى محمد بن قاسم . على بن يلبق نيز خلعت گرفت به عاملى كمكهاى نهروان و واسط ، به جاى سعيد بن حمدان . على سوى واسط روان شد و خبر يافت كه اسحاق كرد معروف به ابو حسين به عادت خويش براى بريدن راه برون شده ، گروهى از كردان نيز با ويند . به دو پيام داد و با وى ملاطفت كرد و وعده داد كه سلطان او را بر همه كردان تقدم دهد ، اسحاق سوى ابن يلبق آمد و شب را بنزد وى سر كرد كه به دو خلعت داد و اسب داد ، سپس او را سوى اردوگاهش فرستاد كه روز ديگر صبحگاه به نزد وى آيد . سران واسط بنزد على فراهم آمدند و آنچه را خداى دربارهء آن كرد براى وى كرده بود .
( 128 به دو فهمانيدند كه اگر صد هزار دينار خرج كرده بود چنان كه به دو دست يافته دست ، نمىيافت . و اگر از دست وى برود سلطان بر اين كار اعتراض مىكند و چون صبحگاه مرد كرد به نزد على بن يلبق آمد وى را با همه كسانى كه همراهش بودند بگرفت و در دم برنشست و به محل اردوگاه وى رفت و مردم بسيار از آنها را

6932