چه به فارسى چه بزبانهاى خارجى ترجمه و منتشر شده ، تاريخ گزيده نيز جزئا و كلا بدست خارجيان منتشر گرديده است .
پيش از همه ، مستشرق فرانسوى بنام Barbier de Meynard در ژورنال آزياتيك سرى 5 جلد دهم ، باب ششم اين كتاب يعنى قسمتهاى مربوط بقزوين را ( بدون فصل اول يعنى احاديث و اخبار ) را بفرانسه ترجمه نموده و در سال 1857 انتشار داده است . اين قسمت چنان كه ذكر شد تلخيصى است از اثر عظيم و ممتع امام الدين رافعى بنام التدوين فى تاريخ قزوين و چون ازين كتاب متاسفانه دو نسخه بيشتر در دنيا نيست و به علت تفصيل و شايد اشكال از لحاظ ضبط اسامى بعيد به نظر مىرسد كه به زودى چاپ شود ، تلخيص مستوفى ازين كتاب بسيار مغتنم است .
تقريبا پنجاه سال پس از وى ادوارد براون انگليسى E . G . Browne فصل ششم يعنى باب شعراى ايران را بعد از مقابله با 8 نسخه نسبة معتبر ترجمه كرد و در اكتوبر 1900 و ژانويه 1901 در نشريهء انجمن همايون آسيائى بچاپ رساند .
در همين اوقات مستشرق ديگرى نيز بنام Jules Gantin از فرانسه بدين كتاب توجه نمود و اصل فارسى و ترجمهء فرانسه باب چهارم يعنى تاريخ سلاطين اسلامى ايران را در سال 1903 انتشار داد .
اما تا سال 1910 متن فارسى و كامل تاريخ گزيده همچنان به صورت خطى باقى مانده بود تا اينكه در آن سال مرحوم براون نسخه‌اى نسبة قديمى را در نظر گرفت و از روى آن چاپى عكسى تهيه نمود . اين نسخه كه مورخ بسال 857 هجرى است از متعلقات مرحوم سلطان عبد العلى ميرزا پسر مرحوم فرهاد ميرزا پسر عباس ميرزاى نايب السلطنه بوده و خط او كه بعضى نكات را در حاشيهء كتاب توضيح داده هنوز باقى است . ولى بدبختانه اين نسخه بسيار مغلوط است و سقطات فراوان دارد .
مرحوم براون در سال 1913 نيز باتفاق مرحوم نيكلسن Nicolson ترجمه خلاصه‌اى ازين كتاب را بانگليسى با حواشى و توضيحات كافى منتشر كرد و با اين خدمت

مقدمة 18