بدو بخشد پس عمر از جمعى كه بنزديك او حاضر بودند از اهل كتاب از احوال دانيال پرسيد گفتند دانيال پيغمبرى بوده است از پيغمبران بنى اسرائيل و بخت نصر در آن هنگام كه بيت المقدس را خراب كرد و اهل آن را ببردگى بياورد اهل دانيال را اسير كرد و بگرفت و در دست بخت نصر اسير بود تا آنگاه كه بخت [ نصر ] وفات يافت پس عمر بدين خبر نامه نوشت بابى موسى و انگشترى دانيال به دو بخشيد و فرمود تا او را حنوط و كفن كند و او را نشويد و بشب او را دفن كند با جمعى از اهل ثقه از ياران خود در موضعى و مكانى كه هيچ كس بر آن مطلع نشود تا آنگاه كه حق سبحانه و تعالى خلايق را از قبور برانگيزاند و اهل كتاب بهر جايى كه خواهند او را نقل كنند پس ابو موسى اشعرى بنهرى بزرگ از شهر سوس نام آن نهر آبور آمد و بفرمود تا آب را از آن باز بستند و او را خشك گردانيدند و گفت من ميخواهم كه اين جوى را برويم و پاك كنم و اصلاح نمايم پس در ميان آن جوى قبرى از براى دانيال بفرمود تا بكندند و بعد از تحنيط و تكفين با جمعى از اصحاب اهل ثقه و اعتماد او را برداشت و پنهان در شب در ميان آن دفن كرد و بينباشت و هم در ساعت بفرمود تا آب را در آن جوى روانه كردند و هيچكس را معلوم نشد كه او را كجا دفن كردند الا بعضى از اهل قم كه بسوس بودند از اهل سوس روايت كردند كه دانيال كه در آن نهر مدفونست و آب بر سر آن ميگذرد و بنزديك قبر او ميلى است پس منارهء كوچك از سنگ ، و آب بسبب كثرت و انبوهى آن ميل را باز پوشانيده است و بر بالاى آن آمده و هر كس كه شنا ميداند در آن آب ميرود و آن ميل را در بر مىگيرد و برابر آن ميل [1] بيرون نهر بر كنار آن مسجديست و مردم در آن نماز ميگذارند و آن مسجد به ابو موسى اشعرى منسوبست .
فتح تستر ، بعد از آن ابو موسى اشعرى به شهر تستر روانه شد و هرمزان صاحب اهواز در آن شهر بسته بود و در آن گريخته و حصن و حصار خود ساخته بود ابو موسى آن را محاصره كرد و در آن شهر بر سر ميلى قلعهء بود و آن شهر و قلعه در ميان دجله بودند و هيچ كس قادر نبود كه بر آن آب گذر كند بهنگامى كه آن آب غلبه شدى و موج زدى پس دهقانى

[1] - خ ، ل ، پير ميل ،

297