سيد ابو الحسن اصفهانى ( 1365 ه ) .
وى فرزند سيد محمد از مراجع عام در عصر خويش و از بزرگان شاگردان آخوند خراسانى بود . حسن مديريت اين مرجع بزرگ در مدت زعامت خود زبانزد عام و خاص است و در كتابهاى ترجمهء احوال علما نمونه هايى از كارهاى مدبرانه ايشان ذكر شده است . به دليل مرجعيت عام و صفات پسنديده مترجم تشييع جنازه اين مرجع كم نظير به گونه اى بود كه بنا بر نقل شيخ آقا بزرگ مراسم تشييع از بغداد تا نجف ادامه داشته و تا آن زمان مشابهى در عراق واقع نشده بود . ( نقباء البشر ، ص 41 / ش 92 ، احسن الوديعة ، 2 / 261 ، ريحانة الادب ، 1 / 84 ) سيد جمال الدين گلپايگانى .
فرزند سيد حسين يكى از مراجع تقليد در عصر خويش بود . وى بعد از گذراندن مقدمات و سطح به نجف اشرف منتقل و در درس آخوند خراسانى ، سيد محمد كاظم يزدى ، شيخ آقا رضا همدانى و ميرزا محمد تقى شيرازى و ميرزا محمد حسين نائينى حاضر شد .
برخى از آثار او عبارت است از : كتاب الطهارة ، كتاب الصلاة ، كتاب الوصايا و كتاب الاجاره و المكاسب و غيره . ( نقباء البشر ، ص 309 / ش 639 ) حاج آقا حسين قمى ( 1366 ه ) .
وى فرزند سيد محمود طباطبايى قمى حائرى از بزرگان علما و مشاهير مراجع تقليد در 1282 ه متولد شد و بعد از گذراندن مقدمات و سطح در تهران مدتى در درس ميرزاى بزرگ در سامرا حاضر شد ، سپس به تهران بازگشت و از درس فقه و اصول ميرزا محمد حسن آشتيانى و شيخ فضل الله نورى استفاده كرد و در عزيمت دوم خود به عراق از درس ميرزا حبيب الله رشتى ، مولى على نهاوندى ، آخوند خراسانى ، سيد محمد كاظم يزدى استفاده كرد . مترجم بعد از آقا سيد ابو الحسن اصفهانى به مرجعيت رسيد .
از جمله آثار او عبارت است از : مجمع المسائل ، الذخيرة الباقية فى العبادات و المعاملات ، مختصر الاحكام ، طريق النجاة . ( نقباء البشر ، ص 653 / ش 1089 ) حاج آقا حسين بروجردى ( 1380 ه ) .
فرزند سيد على طباطبايى بروجردى از مراجع بزرگ شيعه و از شاگردان آخوند خراسانى و شيخ الشريعهء اصفهانى بود . وى علاوه بر فقه و اصول در حديث و رجال نيز تبحر فوق العاده اى داشت . مدتى بعد از وفات مؤسس حوزهء علميه قم ، شيخ عبد الكريم حائرى و سيد ابو الحسن اصفهانى مرجعيت عام شيعه به ايشان منتقل شد .
مرحوم بروجردى علاوه بر ادارهء حوزه هاى علميه و تربيت شاگردان بسيار آثار

292